نشست نقد و بررسی بازی «انقلاب ۱۹۷۹» صبح امروز با حضور علی صابونچی مدیر موسسه آرماگدون و بابک کرباسی بازیساز و نماینده کارگروه بازیهای رایانهای در دانشکده رسانه خبرگزاری فارس برگزار شد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری فارس، نشست نقد و بررسی بازی انقلاب ۱۹۷۹ صبح امروز با حضور علی صابونچی مدیر موسسه آرماگدون و بابک کرباسی بازیساز و نماینده کارگروه بازیهای رایانهای در دانشکده رسانه خبرگزاری فارس برگزار شد.
در ابتدای این نشست، بابک کرباسی ضمن اشاره به انتشار بازی انقلاب ۱۹۷۹ گفت: با عرضه شدن این بازی در ایران عکسالعملهایی را از سوی رسانهها شاهد بودیم و طی این مدت درباره افرادی که این بازی را ساختند و چرایی اهداف آنها مباحثی مطرح شده است. اما نکته مهم در این خصوص این است که ما بدانیم تا وقتی مدیر فرهنگی شجاع نداشته باشیم که بتواند رفتارهای پیشگیرانه انجام دهد وضعیت به همین منوال خواهد بود. ما در هنگام تولید فیلمهایی چون ۳۰۰ یا آرگو هم شاهد این واکنشها بودهایم و امروز میبینیم که این رخدادها مدام تکرار میشود.
بازیهای که یک کشور را مورد هدف قرار میدهندصابونچی در ادامه این نشست ضمن اشاره به کارکرد رسانه در دنیای امروز گفت: رسانه اصولاً به ابزاری برای رسیدن به خواستههای برخی کشورها تبدیل شده. چند کشور که در دنیا که همواره با آمریکا و به طور کلی با جریانات غربی مشکل داشتند مورد هجمههای رسانهها قرار گرفتند. کشورهایی چون کره شمالی، عراق، سوریه در معرض این هجمههای رسانهای بودند و درباره آنها در زمینه فرهنگی کارهای هدفدار بسیاری انجام شده است.
وی افزود: در این مورد به مثال بازی Call of duty اشاره کرد. اصولاً مخاطبان بازیها نوجوانان و جوانان هستند یعنی همان طیف سنی که برای ارتش آمریکا میجنگند . این بازی هم به جهت جذب همین مخاطبان ساخته شده اما برخی دیگر از بازیها هستند که صرفاً یک کشور را مورد هدف قرار میدهند.
بازی انقلاب ۱۹۷۹ فقط قصد تحریف تاریخ را داردصابونچی درخصوص سازنده بازی انقلاب ۱۹۷۹ نیز گفت: نوید خوانساری کارگردان این بازی است که در کمپانیهای بزرگی کار کرده و چند سالی است که شرکت خودش را تأسیس میکند و اولین پروژه او هم همین بازی است که درباره انقلاب ایران ساخته میشود. از نظر من انقلاب ۱۹۷۹ یک بازی نیست چرا که عناصر اصلی و استانداردهای لازم یک بازی را ندارد و چه از نظر استاندارد گرافیکی و چه از نظر داستانی با نقاط ضعف اساسی روبروست.
این کارشناس بازیهای رایانهای ادامه داد: این بازی تنها فقط قصد تحریف تاریخ را دارد و با دیالوگهایی که بین کاراکترها در بازی رد و بدل میشود سعی میشود تا حرفهایی به مخاطبان القاء شود. در واقع در این بازی به مخاطب طوری نشان داده میشود که او میتواند سرنوشت انقلاب ایران را تعیین کند اما در نهایت الگوریتمی خاص طراحی میشود که تنها اهداف خاص سازندگان بازی به مخاطب القا میشود.
فعالیتهای فرهنگی ضد انقلاب ایرانوی تصریح کرد: در این بازی جوری مراحل پیش میشوند که نشان داده شود که در واقع اسلامگراها انقلاب ایران را مصادره کردند. در همه جای بازی هم آرم و لوگوی سازمان مجاهدین را مشاهده میکنیم و با استفادهای فکر شده از این لوگوها در واقع اینگونه بیان میشود که انقلاب توسط سازمان مجاهدین خلق انجام شده است.
صابونچی در خصوص تیم تولید این بازی نیز گفت: بسیاری از افرادی که در این بازی مشارکت داشتهاند در دیگر پروژههای ضد ایران مانند فیلم سینمایی آرگو و ۳۰۰ و سریال Home land هم حضور داشتند. نوید نگهبان، فرشاد فرهاد و امیر ابطحی برخی از این سازندگان بازی هستند که سابقهای در فعالیتهای فرهنگی ضد انقلاب ایران داشتند. در ابتدا گفته شده که این افراد به خاطر تسلط به زبان فارسی برای دوبلاژ انتخاب شدند اما با مشاهده بازی میبینیم که دوبله بازی بسیار ضعیف است و قالب دیالوگها به زبان انگلیسی بیان میشوند و اساساً نیاز چندانی به دوبله هم ندارد.
بابک کرباسی در ادامه نشست نقد و بررسی بازی انقلاب ۱۹۷۹ گفت: نوید خوانساری کارگردان فنی تولید انیمیشنهای بازیهایی مثل GTA و Max Pain بوده و در واقع کارگردان انیمیشن این بازیها بوده است. تفاوت کارگردان انیمیشن با کارگردان بازی ذات ذهنی میان آنهاست در واقع بازی انقلاب ۱۹۷۹ یک انیمیشن است که به اسم بازی تولید شده است. ۴ سال پیش اولین صحبتهای ساخت این بازی در رسانهها مطرح شد. این پروژه در واقع یک بازی نیست یک بیانیه سیاسی است که از نظر من بازیساز هیچ ارزش کیفی ندارد چرا که کسی که میآید و میخواهد درباره انقلاب اثری تولید کند باید انقلاب را درک کرده باشد.
فیلتر کردن نباید به عنوان اولین راه انتخاب شودوی درباره اینکه با توجه به بودجه هنگفت این بازی چرا کیفیت آنچنانی و استاندارد لازم را ندارد نیز گفت: قرار است طوری این بازیها عرضه شود که انگار به صورت خودجوش و مردمی ساخته شدهاند و در واقع این امر هم به نوعی تعمدی است.
صابونچی در خصوص پرداخت جزئیات این بازی نیز گفت: اولاً که مشخص است این بازی بک مجموعه دنبالهدار است و در ادامه شاهد قسمتهای دوم و سوم آن هم خواهیم بود اما جزئیات داخل بازی نشان میدهد که سازندگان آن یک سفر هم برای انجام تحقیقات به ایران نداشتند.
وی درخصوص نوع برخورد با محصولات اینچنین نیز گفت: بازیهای رایانهای که در فضای ضد ایرانی ساخته شده بسیار متنوع است فیلتر کردن نباید به عنوان اولین راه انتخاب شود. ۴ سال پیش این بازی تولید خود را آغاز کرد اما ما طی این ۴ سال ما هیچ کاری نکردیم و تنها وقتی بازی تولید شد و روی خروجیها قرار گرفت به سرعت دستور فیلتر دادیم. ما فیلتر کردیم اما آیا واقعاً مخاطبان نمیتوانند به آن دسترسی پیدا کنند؟ از طرفی فیلتر کردن ممکن است جواب معکوس هم بدهد.
همه مسولان فرهنگی در جریان ساخت این بازی بودندکرباسی در ادامه همین بحث گفت: مدیران فرهنگی ما طی این سالیان کجا رفتند؟ مسئولان فرهنگی در این حوزه نگران برداشتهایی هستند که ممکن است از ساخت یک پروژه انقلابی انجام شود، تمام مسئولین فرهنگی ما در جریان ساخت این بازی بودند اما هیچ اقدامی در این ارتباط نکردند. شرکتهای خصوصی هم که در این زمینه وارد میشوند هیچ نوع حمایت و تشویق نمیشوند و ما به جای اینکه جوانان سازنده را جذب کنیم با گذاشتن موانع مختلف بر سر راه آنها این جوانان را دفع میکنیم.
وی افزود: زمانی که آقای رحمانی شروع به ساخت بازی انقلاب ایران کرد به همه جا مراجعه کرد تا بتواند کارش را بسازد تا کسی میخواهد کار درباره انقلاب بسازد سریع این چنین برداشت میشود که فلانی کیسه دوخته و دغدغه اقتصادی دارد سر آخر هم آقای رحمانی برای به ثمر رساندن یک پروژه انقلابی زمین پدریاش را فروخت تا نهایتا بعد از ۳ سال بسیج پای کار آمد.
مدیر فرهنگی دلسوز کم نداریم اما مدیر کاربلد بسیار کم داریماین کارشناس حوزه بازی ادامه داد: مدیران فرهنگی ما نمیدانند چه کار کنند، ما اصولاً مدیر فرهنگی دلسوز کم نداریم اما مدیر کاربلد بسیار کم داریم. مدیریت فرهنگ اساساً مدیریتی بلند مدت است و نیازمند تثبیت هرچه بیشتر است. در ما در حوزه تولید بسیار ضعیف هستیم و جرأت تولید نداریم بر همین اساس است که برخی مدیران فرهنگی ما تنها به فیلترچی تبدیل میشوند. برخی دیگر از مدیران فرهنگی نیز صرفاً به دنبال تسویه حساب سیاسی هستند.
کرباسی درخصوص موضوع اقتصاد فرهنگ نیز گفت: اگر فرهنگ ما با اقتصاد آمیخته نباشد یعنی ما در حال درجا زدن هستیم و پروژههای محتوا محور ما تا زمانی که اقتصادی نشوند موفق نخواهند بود. در این میان دولت و متولیان نباید طلبکار بخش خصوصی فرهنگی باشند، ما کار خودمان را با همه مسائل و موانع پیش رو انجام میدهیم و به دولت هم امیدی نداریم اما اینجا باید هشدار بدهم که به دلیل انفعال مسئولین و اهمال در مسائل راهبردی و تولید باید آماده ورود بازیهای زرد ایرانی باشیم.