یکی از مسائلی که از واپسین روزهای پایان یافتن جنگ جهانی دوم در جوامع اروپایی و آمریکایی مطرح شد، ادعای "کشتار یهودیان" یا "یهودی‌سوزی" در سال‌های ۱۹۳۹ تا ۱۹۴۵ توسط نازی‌ها بود. استفاده‌ی گسترده‌ی صهیونیست‌ها، آمریکا و حتی برخی کشورهای اروپایی از واژه‌ی "هولوکاست" باعث شد تا این واژه بیش از هر چیز تداعی‌کننده‌ی نسل‌کشی یهودیان توسط نازی‌ها باشد.

آن چه بیش از هر چیز جالب و البته مشکوک به نظر می‌رسد این است که پس از این جنگ،‌ از انسان‌های بی‌شماری که جان خود را از دست دادند(آن‌طور که باید)سخنی به میان نیامده و تنها، از یهودیانی سخن گفته می‌شود که در آن کشته شده‌اند.

استفاده‌ی گسترده‌ی صهیونیست‌ها، آمریکا و حتی برخی کشورهای اروپایی از واژه‌ی "هولوکاست" باعث شد تا این واژه بیش از هر چیز تداعی‌کننده‌ی نسل‌کشی یهودیان توسط نازی‌ها باشد

تمام تمرکز نهادها و مراکزی که در زمینه‌ی دفاع از آسیب‌دیدگان این جنگ فعالیت می‌کردند بر روی یهودیان کشته شده بود و شاه‌بیت‌ سخنان آن‌ها این که: "باید به یهودیان آسیب‌دیده غرامت پرداخت." و این غرامت چیزی نبود جز اهدای کشوری مستقل به یهودیان آواره!

اما کدام کشور؟ صهیونیست‌ها که در اغلب کشورها و مراکز قدرت نفوذ کرده بودند با طرح تشکیل کشوری یهودی تصمیم گرفتند تا کشور "فلسطین" را به عنوان سرزمینی برای سکونت یهودیان همیشه آواره‌ی جهان انتخاب کرده و دولت مستقلی را تشکیل بدهند.

از آنجا كه هولوكاست به زعم صهیونیسم بین‌الملل، یكی از عوامل مشروعیت‌ساز رژیم صهیونیستی است، صهیونیست‌ها با جعل تاریخ و قلب واقعیت‌های تاریخی و با مظلوم‌نمایی و ادعای كشتار ۶ میلیون یهودی در دوره جنگ جهانی دوم، نه تنها سرزمین فلسطین را اشغال كردند بلكه هر گونه انتقاد از رژیم صهیونیستی را به استناد این ادعا بر نمی‌تابند.

صهیونیست‌ها هر اندیشمند، سیاستمدار و یا حتی فرد عادی كه ادعای كشتار سازمان یافته ۶ میلیون یهودی را به طور كامل نپذیرد، انكاركننده‌ی هولوكاست می‌نامند

آنها، هر اندیشمند، سیاستمدار و یا حتی فرد عادی كه ادعای كشتار سازمان یافته ۶ میلیون یهودی بر اساس برنامه راه حل نهایی دولت آلمان نازی در اردوگاه‌های جمعی در دوره «جنگ جهانی دوم» را به طور كامل نپذیرد، «انكاركننده‌ی هولوكاست» می‌نامند و او را تحت حمله‌های شدید تبلیغاتی قرار داده و در مواردی دست به حمله‌ی فیزیکی و قتل آن‌ها می‌زنند.

این در حالی است که اندیشمندان حوزه‌های مختلف علمی از جمله شیمی، فیزیك، تاریخ، جامعه‌شناس، حقوق و... در تحقیقات علمی و بی‌طرفانه ادعای مذكور را رد كرده و جعلی بودن آن را اثبات كرده‌اند. به این نوع از اندیشمندان، «تجدید‌نظرطلب» گفته می‌شود.

كتاب «هولوكاست و تجدیدنظرطلبان» كه اخیراً منتشر شده است، آثار علمی و پژوهش‌های ۳۷ نفر از مشهورترین تجدیدنظرطلبان جهان را مورد بررسی قرار داده است كه در نوع خود در ایران بی‌نظیر است.

این كتاب به معرفی مهم‌ترین تجدید نظرطلبان و شرح دیدگاه آنها درباره هولوكاست و موضوعاتی كه به نحوی روایت تاریخی صهیونیستی را مورد تردید قرار می‌دهد، اختصاص یافته است. از جمله افرادی که نظرات آن‌ها در این کتاب به چاپ رسیده است "آرتور باتز"، "احمد رامی"، "برادلی اسمیت"، "رابرت فوریسون"، "ژان لویی برژه"، "مارک وبر"، "یورگن گراف" و... می‌باشند.

این کتاب با شمارگان ۲۰۰۰ نسخه و قیمت ۴.۵۰۰ تومان منتشر و راهی بازار کتاب شده است.

آرماگدون