به گزارش «آرماگدون» ، به نقل از پایگاه خبری «economictimes»، از نظر قرآن کریم و احادیث، تفاوتی بین زن و مرد وجود ندارد ولى از دو گونه خصلت برخوردارند که اين دوگانگى از ساختار جسمانى و عاطفى آن دو سرچشمه گرفته است و هر یک برای هدف خاصی متناسب گشته‌اند و منشاء تفاوت در حقوق زن و مرد تفاوت‌های طبیعی آنها است و این تفاوت‌ها نه تنها تبعیض‌آمیز نیست بلکه بر مبنای عدالت پی‌ریزی شده است.
«وحیدالدین خان»، اندیشمند مسلمان هندی و از فعالان صلح در مطلبی به موضوع احترام به زن در اسلام پرداخته و نمونه‌هایی را با اشاره به آیات قرآن کریم به صورت زیر تشریح کرده است:
در بينش الهى، مرد و زن در رسيدن به مقام والاى انسانى برابر هستند
«فَاسْتَجَابَ لَهُمْ رَبُّهُمْ أَنِّي لَا أُضِيعُ عَمَلَ عَامِلٍ مِنْكُمْ مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثَىبَعْضُكُمْ مِنْ بَعْضٍ» (آل عمران/۱۹۵)
(پس خدا دعاهای ایشان را اجابت کرد که البته من (که پروردگارم) عمل هیچ کس از مرد و زن را بی‌مزد نگذارم، زیرا شما از یکدیگرید و همه در نظر من یکسانید)
از این آیه روشن می‌شود که زن و مرد در انسانیت و بهره‌مندی از فضائل معنوی مساوی هستند و هیچ تفاوتی باهم ندارند.
اسلام قیمومیت و تدبیر شئون خانواده را به مرد سپرده است
ـ در آیه شریفه ۳۴ سوره نساء می‌فرماید: «الرِّجَالُ قَوّاَمُونَ عَلی النِّساءِ بِمَا فَضلَ اللَّهُ بَعْضهُمْ عَلی بَعْضٍ وَ بِمَا أَنفَقُوا مِنْ أَمْوَالِهِمْ فَالصالِحَت قَانِتَاتٌ حاَفِظاتٌ لِّلْغَیْبِ بِمَا حَفِظ اللَّهُ»
(مردان، سرپرست و نگهبان زنانند، به خاطر برتری‌هایی که خداوند (از نظر نظام اجتماع) برای بعضی نسبت به بعضی دیگر قرار داده است، و بخاطر انفاق‌هایی که از اموالشان (در مورد زنان) می‏کنند. و زنان صالح، زنانی هستند که متواضعند، و در غیاب (همسر خود) اسرار و حقوق او را، در مقابل حقوقی که خدا برای آنان قرار داده، حفظ می‏کنند).
در لغت، قيم به معنى كفالت است، يعنى مردان كفالت و مسئوليت زنان خود را به عهده دارند.
این آیه به معنای برتری جایگاه مرد نسبت به زن نیست بلکه مردان را به عنوان محافظ و سرپرست زنان معرفی کرده و مسئولیت خانواده را به آنان سپرده است.
تجلیل مسئولیت اجتماعی زن در قرآن کریم
در سوره مبارکه نمل خداوند با مطرح کردن موضوع مسئولیت زنان در جامعه، حكومت ملكه سبأ را نادرست معرفى ننموده است. بلكه سخن حكمت آميز وى را در باره ويژگى پادشاهان در هنگامى كه وارد مناطق مسكونى مى‌‌شوند و آنها را ويران مى‌‌كنند، تأييد كرده و عقل و درايت ملكه را نيز ستوده است.
«إِنَّ الْمُلُوكَ إِذا دَخَلُوا قَرْيَةً أَفْسَدُوها وَ جَعَلُوا أَعِزَّةَ أَهْلِها أَذِلَّةً وَ كَذلِكَ يَفْعَلُونَ»(نمل، آیه ۳۴)
پادشاهان هنگامى كه وارد منطقه آبادى شوند آن را به فساد و تباهى مى‌‌كشند، و عزيزان آن‌‌جا را ذليل مى‌‌كنند; [آرى] كار آنان همين گونه است.
در طول تاریخ، زنان بسیاری بوده اند که قله های ترقی را در نوردیده و به عنوان زنان نمونه و الگو معرفی شده اند.
«وَضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا لِلَّذِينَ آمَنُوا امْرَأَتَ فِرْعَوْنَ إِذْ قَالَتْ رَبِّ ابْنِ لِي عِنْدَكَ بَيْتًا فِي الْجَنَّةِ وَنَجِّنِي مِنْ فِرْعَوْنَ وَعَمَلِهِ وَنَجِّنِي مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ»(سوره تحریم آیه ۱۱)
(و براى كسانى كه ايمان آورده‏ اند خدا همسر فرعون را مثل آورده آنگاه كه گفت پروردگارا پيش خود در بهشت‏ خانه‏ اى برايم بساز و مرا از فرعون و كردارش نجات ده و مرا از دست مردم ستمگر برهان).
«وَمَرْيَمَ ابْنَتَ عِمْرَانَ الَّتِي أَحْصَنَتْ فَرْجَهَا فَنَفَخْنَا فِيهِ مِنْ رُوحِنَا وَصَدَّقَتْ بِكَلِمَاتِ رَبِّهَا وَكُتُبِهِ وَكَانَتْ مِنَ الْقَانِتِينَ»(سوره تحریم آیه ۱۱)
(و مريم دخت عمران را همان كسى كه خود را پاكدامن نگاه داشت و در او از روح خود دميديم و سخنان پروردگار خود و كتاب‌هاى او را تصديق كرد و از فرمانبرداران بود).

آرماگدون