به گزارش «آرماگدون» ، به نقل از پایگاه خبری «Daily Sabah»، جنگ داخلی سریلانکا از سال ۱۹۸۳ تا ۲۰۰۹ میان دولت و گروه نظامی جدایی‌طلب «ببرهای تامیل»، مشکلاتی را برای مردم، محیط‌زیست و اقتصاد سریلانکا در پی داشته و منجر به کشته شدن حدود ۱۰۰ هزار نفر شده است.
مسلمانان سریلانکا از سوی ببرهای تامیل در جریان جنگ داخلی هدف قرار گرفتند. صدها هزار نفر از خانه‌هایشان تبعید و دارایی‌های آنان تخریب شده و بسیاری نیز کشته شدند.
ببرهای تامیل برای رسیدن به هدف خود در ایجاد یک کشور همگن تامیل در شمال سریلانکا، به اجبار ۹۵ هزار مسلمان را از استان شمالی این کشور اخراج کردند.
این تبعید هنوز خاطرات تلخی برای مسلمانان دارد. در سال ۲۰۰۲، رهبر گروه ببرهای تامیل به‌صورت رسمی از تبعید مسلمانان از شمال عذرخواهی کرد.
متخصصان مسلمان کمی در بخش‌های پزشکی، مهندسی و دیگر حرفه‌ها وجود دارند. به خاطر کمبود فرصت‌ها در سریلانکا بسیاری از متخصصان مسلمان در پی شغل به دیگر کشورها به ویژه کشورهای خاورمیانه، آمریکا، اروپا، کانادا و استرالیا مهاجرت می‌کنند.
امور مسلمانان سریلانکا به دست اداره امور فرهنگی و دینی مسلمانان است که در دهه ۱۹۸۰ برای جلوگیری از انزوای مداوم مسلمانان از جامعه سریلانکا تأسیس شد.
علی‌رغم فشارها، ۷۴۹ مدرسه اسلامی در سریلانکا، ۲۰۵ مرکز آموزش اسلامی و یک دانشگاه اسلامی در «برووالا» وجود دارد.
در تابستان ۲۰۱۴ شورش‌های ضداسلامی در جنوب غربی سریلانکا شکل گرفت. مسلمانان و دارایی‌های آنان از سوی بودائیان سینهالی مورد حمله قرار گرفت، حداقل ۴ نفر کشته و ۸۰ نفر زخمی شدند. در پی حمله به خانه‌ها، مغازه‌ها، کارخانه‌ها، مساجد و یک مهدکودک صدها نفر بی‌خانمان شدند.
حدود ۱۰ هزار نفر (۸ هزار مسلمان و ۲ هزار سینهالی) از سوی شورشیان جابه‌جا شدند. رسانه‌های سریلانکا به دستور دولت این کشور اخبار مربوط به این شورش‌ها را منعکس نکردند.
بان‌ کی‌مون، دبیرکل سازمان ملل متحد با ابراز نگرانی از شورش‌های ضداسلامی و خشونت‌های گروهی از دولت سریلانکا خواست تا امنیت همه شهروندان را تأمین کند.
کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل، اتحادیه اروپا، سازمان همکاری اسلامی، سازمان عفو بین‌الملل و سازمان دیده‌بان حقوق بشر با انتشار بیانیه‌هایی خشونت علیه مسلمانان را محکوم و خواستار حفظ امنیت آن‌ها شدند.
گرچه اکنون مدتی است جنگ در سریلانکا آرام شده، زخم‌های به جا مانده از آن همچنان ممکن است به شکل‌های دیگری عود کند. مسئله حل نشده مسلمانان آواره شده که می‌خواهند به محل سکونت خود بازگردند همچنان حس تلخی و بی‌عدالتی را دارد که تلاش‌ها برای صلح و آشتی بعد از جنگ‌ را تضعیف می‌کند.
حدود ۸۰ درصد مسلمانان همچنان نتوانسته‌اند به محل سکونت خود باز گردند.
مسئله مسلمانان آواره شده در هفته‌های گذشته به خاطر اتهامات در رسانه‌ها و توسط گروه‌های ملی‌گرای بودایی سینهالی که به صورت غیرقانونی در پارک ملی «ویلپاتیو» سکنی گزیده‌اند، مورد توجه قرار گرفته است.
این مسئله سبب تظاهرات‌های عمومی و نیز راه‌اندازی کمیته‌های حقیقت یاب شد و به نظر می‌رسد که امکان تحرکات ضداسلامی در ابعاد سیاسی بزرگتر وجود دارد.

آرماگدون