به گزارش آرماگدون ، رسانه هاي دولتي ميانمار مقامات اين كشور را از داشتن هرگونه نقشي در تنش هايي كه در ماه اكتبر روي داد تبرئه كرده بودند و اين تنش ها را آغاز خودجوش خشونت توصيف كردند كه در بسياري از موارد به آتش كشيده شدن خانه هاي مسلمانان را به دنبال داشت.
ولي مصاحبه ها و بررسي هايي كه رويترز انجام داد تصويري نگران كننده تر از اين حوادث ارائه مي كند. منابع نظامي در دولت مركزي ميانمار به رويترز گفتند حملات بودايي ها به مسلمانان، سازمان يافته بوده است. بودايي هاي قوم گراي راخين كه با يك حزب سياسي قدرتمند در كشور ميانمار در ارتباط هستند به تحريك راهبان بودايي، هدايت خشونت ها عليه مسلمانان را بر عهده داشتند.
برخي شاهدان گفتند اين حملات در برخي موارد به تحريك نيروهاي امنيتي محلي صورت گرفته است. يكي از رهبران حزب توسعه اقليت هاي راخين هرگونه نقش داشتن اين حزب را در سازماندهي حملات به مسلمانان تكذيب كرد ولي اعتراف كرد ممكن است هوادارانش در اين حملات نقش داشته باشند. «او هلا سو» به رويترز گفت: زماني كه مردم هيجان زده مي شوند و احساسات قومي و نژادي آنان تحريك مي شود، به دشواري مي توان آنها را متوقف كرد.
روستاهاي «بوكتاو» و «كياو كفيو» شاهد اخراج دسته جمعي ساكنان مسلمان بودند به گونه اي كه مي توان اين اقدام را پاكسازي نژادي توصيف كرد.
در اين روستا دهها مسلمان از جمله بيست و يك زن قتل عام شدند. مصاحبه هاي صورت گرفت با مسئولان دولتي و نظامي و نيروهاي پليس و رهبران سياسي و دهها بودايي و مسلمان در منطقه اي وسيع كه صحنه درگيري بوده است نشان مي دهد ميانمار وارد دوره خشونت آميزي از ظلم ستم عليه هشتصد هزار مسلمان روهينگيا شده است كه در اين كشور بودايي اقليت محسوب مي شوند.
مسلمانان روهينگيا نسلها در ايالت راخين زندگي كرده اند ولي ساكنان راخين و ديگر مناطق ميانمار آنها را مهاجران غيرقانوني مي دانند كه از بنگلادش آمده اند و شايسته همدردي يا برخوردار شدن از حقوقشان نيستند.
بودايي هاي ساكن راخين، عبارت «روهينگيا» را عبارتي ساختگي مي دانند و براي تحقير كردن مسلمانان آنان را «بنگال» يا «كالار» يا مردمي از جنوب آسيا مي نامند.
خشونت عليه مسلمانان روهينگيا در ماه اكتبر بار ديگر شدت گرفت. موج قبلي ناآرامي ها در ماه ژوئن به كشته شدن دست كم ۸۰ نفر منجر شد. بعد از آن دولت محلي راخين سياست جدا كردن مسلمانان از بودايي ها را در منطقه اي كه مساحت آن به اندازه مساحت سوئيس مي رسد به اجرا گذاشت. بر اساس آمارهاي رسمي، ۹۷ درصد از بيش از ۳۶ هزار نفري كه در خشونت هاي ماه اكتبر از محل زندگي خود فرار كردند، مسلمان بوده اند.
بسياري از آنها اكنون در اردوگاه ها زندگي مي كنند و به ۷۵ هزار نفر ديگري پيوسته اند كه در ماه ژوئن آواره شده بودند. عده زيادي نيز سوار بر قايق هاي ناايمن به بنگلادش و تايلند و مالزي گريخته اند و گزارش ها نشان مي دهد دست كم دو قايق با ۱۵۰ سرنشين واژگون و سرنشينان آنها غرق شدند.
شواهد كافي وجود ندارد كه نشان دهد دولت قوم گراي بودايي ميانمار به خشونت ها دامن مي زند ولي ظاهرا اين دولت وقوع ناآرامي ها را پيش بيني كرده و يك ماه قبل بعد از انتشار شايعاتي درباره وقوع درگيري هاي قريب الوقوع، نيروهايي را بين روستاهاي مسلمان نشين و بودايي نشين مستقر كرده است.
شوي هلي مونگ (۴۳ ساله) بزرگ روستاي بيك تاي كه خانواده هاي فقير مسلمان در خانه هاي ساخته شده از پارچه و بدون برق در آن زندگي مي كنند مي گويد: اين نژادپرستي است، دولت اگر اراده كند مي تواند ظرف پنج دقيقه اين مشكل را حل كند ولي كاري انجام نمي دهد.
خشونت بودايي هاي راخين همچنين آزماني براي آنگ سان سوچي برنده جايزه نوبل صلح و رهبر كنوني مخالفان در پارلمان ميانمار محسوب مي شود كه بي طرف ماندن او نتوانست كمكي به فرونشاندن تنش ها بكند. سوچي كه بودايي است مي گويد از يك طرف برضد طرف ديگر حمايت نمي كند.
ثبات يكي از مناطق راهبردي ميانمار از نظر تجاري در معرض خطر است و سرمايه گذاري هاي خارجي كه با كاهش تحريم هاي اقتصادي غرب به اين كشور سرازير شد نيز به خطر افتاده است. آمريكا و اتحاديه اروپا تحريم ها عليه ميانمار را به حال تعليق درآوردند ولي آن را كاملا لغو نكردند و پايان مناقشه هاي قومي را پيش شرط پاداش هاي بيشتر دانستند.
كشمكش ها در ايالت راخين اخيرا گسترش يافته و به مناطقي رسيده است كه در آنها مسلمانان در كنار بودايي ها در صلح زندگي مي كردند.
مصونيتي كه تحريك كنندگان بودايي ها عليه مسلمانان از آن برخوردارند پيامي نگران كننده براي مسلمانان ميانمار محسوب مي شود. يك افسر اطلاعاتي ميانمار كه از نزديك از عمليات امنيتي در ايالت راخين اطلاع دارد مي گويد رهبري حملات به مسلمانان روهينگيا را تندروهاي مرتبط با حزب توسعه اقليتهاي راخين برعهده داشتند كه براي رقابت در انتخابات سراسري سال ۲۰۱۰ در ميانمار تاسيس شد.
وي نام هيچ يك از مظنونان را اعلام نكرد ولي گفت راهبران بودايي با سخنان تحريك آميز خود عليه مسلمانان به ناآرامي ها دامن زدند.
«او هلا سو» دبيركل حزب توسعه اقليتهاي راخين دست داشتن حزبش در اقدامات عليه مسلمانان را تكذيب كرد ولي گفت امكان داد هواداران اين حزب يا مسئولان رده پائين در اين خشونت ها دست داشته باشند.
«او هلا سو» مقامات محلي را به علت توجه نكردن به شايعات درباره خشونت قريب الوقوع و همچنين مسلمانان تندرو را مسئول خشونت ها مي داند. به ادعاي «او هلا سو»، مسلمانان روهينگيا به دنبال تشكيل جامعه اسلامي خودمختار هستند و به شكلي سازمان يافته در اين زمينه تلاش مي كنند. اما واقعيت اين است كه اعضاي اقليت روهينگيا صرفا براي زنده ماندن تلاش مي كنند.
بررسي جمعيت فرانسوي مبارزه با گرسنگي در سال ۲۰۱۰ نشان داد ميانگين سوء تغذيه بين مسلمانان روهينگيا به بيست درصد رسيده است كه بسيار بالاتر از شرايط اضطراري از نظر سازمان جهاني بهداشت است.
اقليت روهينگيا بر اساس قانون شهروندي مصوب سال ۱۹۸۲ عملا فاقد تابعيت هستند. بودايي ها مي گويند اين افراد كارگراني بودند كه در زمان استعمار انگليس از بنگلادش به ميانمار آمده اند.
راهبان بودايي كه در اعتراضات سال ۲۰۰۷ در ميانمار نماد دموكراسي خواهي عليه حكومت نظاميان بودند اكنون به خشونت عليه مسلمانان دامن مي زنند.
يك هفته قبل از آغاز خشونت هاي جديد عليه اقليت روهينگيا، راهبان بودايي رهبري اعتراضاتي را در سطح كشور برضد طرح هاي سازمان همكاري اسلامي براي راه اندازي دفتر ارتباطي در ايالت راخين برعهده داشتند. راهبان بودايي، مسلمانان را اشغالگران خارجي مي دانند.

آرماگدون