به گزارش «آرماگدون» ، این سناتور مستقل در برابر دشوارترین چالش در نبرد برای نامزدی حزب «دموکرات» قرار گرفته است: دورشدن از تصویری که درگذشته به‌عنوان «یک مرد سفیدپوست پیر از ورمونت» در افکار عمومی ایجاد شده است و مرتبط با برخی از جوامعی است که به‌طور تاریخی به ‌حاشیه ‌رانده شده‌اند.
«متیئو دیکینسون»، استاد علوم سیاسی در کالج «میدل بری» در ورمونت که از نزدیک فعالیت‌های سیاسی سناتور سندرز را دنبال کرده است، می‌گوید: «بزرگ‌ترین مانع، در برابر او گسترش دامنه ائتلاف خود در میان اعضای مترفی حزب دموکرات است». او در این‌باره می‌افزاید: «زبان سندرز در حال تکامل است و درحال‌حاضر بیشتر به دغدغه‌های حاشیه‌های اجتماعی نزدیک شده است».
در لحظه‌ای نادر، سندرز فرصتی تاریخی را به دست آورد تا موضع خود در قبال مسلمانان را بیان کند. در یک سالن دانشجویی در دانشگاه «جورج میسن» در «فرفکس» ویرجینیا، دانشجوی جوان مسلمانی از او پرسید که چگونه می‌خواهد با شعارها و اظهارات اسلام‌هراسانه در آمریکای امروز مقابله کند.
سندرز در پاسخ به او گفت: «اجازه دهید نظر شخصی‌ام را بیان کنم. پدر من جان خود را در اردوگاه‌های کار اجباری از دست داد. من یک یهودی هستم. من هر کار ممکنی را برای رهاشدن این کشور از شر لکه زشت نژادپرستی که برای سال‌های مدید وجود داشته انجام خواهم داد». او در ادامه افزوده بود: «کار ما ساخت کشور است. باید در کنار یکدیگر به‌عنوان یک ملت بایستیم. شما حق دارید، نفرت زیادی علیه مسلمانان در آمریکا وجود دارد. اگر ما که در کنار یکدیگر بایستیم می‌توانیم با همکاری همدیگر به تمام اشکال نژادپرستی پایان دهیم».
البته اظهارات سندرز نشان می‌دهند که او مایل است درباره زندگی شخصی و تمایلات خود درباره مسائل نژادی از دریچه نابرابری اقتصادی بحث کند که منتقدانش آن را بزرگ‌ترین نقطه‌ضعف او می‌دانند. درهمان‌حال، او همواره بر مبارزه علیه اسلام‌هراسی تأکید کرده است. «عبدالقادر»، یکی دیگر از دانشجویان پرسش‌کننده از سندرز، او را در نقطه مقابل «دونالد ترامپ» و «بن کارسون»، نامزدهای حزب جمهوری‌خواه، قرار داد که هردو جنجال‌برانگیزترین اظهارنظرها را درباره مسلمانان بیان کرده‌اند. باوجوداین، دیکینسون درباره شکاف ایجادشده هم‌زمان با بیانیه‌ها و اظهارات مخالف جمهوری‌خواهان و دموکرات‌ها، درباره موضوع نژادی و تبعات آن هشدار می‌دهد. برای تمام نامزدها آنچه اهمیت دارد آن است که در مبارزات انتخاباتی خود هر کار ممکنی را برای افزایش شانس خود در انتخابات مقدماتی انجام دهند. این به آن معناست که بیشتر اظهارات نامزدها مستقیما خطاب به رأی‌دهندگانی است که در احزاب متبوع آنان حضور دارند و در مرحله مقدماتی به این نامزدها رأی خواهند داد.
به‌عنوان نمونه، برای کارسون این به آن معناست که شعارهایش در راستایی است که همراه با نظر رأی‌دهندگان جمهوری‌خواهی باشد که بر این باورند که مسائل نژادی بیش از اندازه در انتخابات تأثیرگذار شده‌اند و به‌همین‌دلیل تلاش دارد تا از نامزدی خود نژادزدایی کند. برای سندرز، این به معنای حرکت او از چهره سیاست‌مداری مترقی به‌سوی سیاست‌مداری است که تلاش می‌کند رأی اعضای جوامع رنگین‌پوست و دیگر گروه‌های به‌حاشیه‌رانده‌شده را به‌سوی خود جلب کند؛ افرادی که تاکنون بیشتر به سمت «هیلاری کلینتون»، نامزد پیشتاز دموکرات‌ها، متمایل بوده‌اند. دیکینسون در این‌باره می‌گوید: «آنان (افراد عضو گروه‌های به‌حاشیه‌رانده‌شده) با دیده تردید نسبت به این مرد موسفید و با طرز رفتاری شبیه دیوانه‌ها که از ورمونت است می‌نگرند؛ مردی که با لهجه غلیظ اهالی «بروکلین» صحبت می‌کند». او اشاره می‌کند که برای نزدیکی به جامعه مسلمانان، بخشی از استراتژی بزرگ‌تر گسترش پایگاه رأی‌دهندگانش است.
باید منتظر ماند و دید که آیا تلاش‌های او در این راستا نتیجه‌بخش خواهند بود یا خیر. بااین‌حال، دست‌کم در جلسه دانشجویی دانشگاه جورج میسن شواهد حاکی از آن بود که به نظر می‌رسد ظرفیت‌های بالقوه‌ای برای جذب آرای مسلمانان آمریکا توسط سندرز وجود دارد.
«عبدالقادر» در این‌باره به نشریه «تینک پروگرس» می‌گوید: «اگر یک نفر وجود داشته باشد که باید به کاخ سفید راه یابد، آن فرد قطعا سندرز است». عبدالقادر در ادامه می‌افزاید: «او برای حقوق همگان ایستادگی می‌کند. خواه شما سیاه‌پوست باشید، خواه مسلمان یا مسیحی یا اینکه لاتین‌تبار باشید. او برای برابری تلاش می‌کند. این همان دلیلی است که من رئیس‌جمهوری بعدی ایالات متحده آمریکا را شناسایی کرده‌ام: برنی سندرز».

آرماگدون