به گزارش «آرماگدون» ، سربازان آمریکایی این بار در شب ژانویه با ورود به مسجد پایگاه نظامی «اینجرلیک» در استان آدانا ترکیه، به پاره کردن قرآن کریم و سوزاندن منبر مسجد مبادرت کردند. البته این نخستین بار نیست که سربازان آمریکایی به عمد مقدسات مسلمانان را به سخره می‌گیرند. استارت این اهانت‌ها از زمان اشغالگری آمریکا در خاورمیانه کلید خورد. به عنوان مثال، اردیبهشت ماه سال ۸۷ بود که یک سرباز تک تیرانداز آمریکایی به عنوان هدف تمرینی خود به یک قرآن شلیک کرد. همین امر موجب شد ارتش آمریکا برای تسلی دادن رهبران قبایل عراقی این سرباز را از عراق اخراج کند. آمریکایی‌ها حتی مراسمی را به منظور عذرخواهی رسمی از رهبران قبایل عراقی ترتیب دادند و در این مراسم یکی از افسران آمریکایی با هدف دلجویی از روسای قبایل عراقی یک جلد کلام الله مجید را بوسید!
نیروهای اشغالگر آمریکایی در افغانستان نیز رسوایی مشابهی به بار آوردند. این بار دو سرباز آمریکایی به همراه چند نفر از نیروهای ائتلاف، تعدادی از کتاب‌های مذهبی به ویژه چند جلد کلام الله مجید را جمع آوری و به مکانی که زباله‌ها را آتش می‌زدند، منتقل کردند تا بسوزانند. کارگران پس از آگاهی از محتوای این کتاب‌ها، عملیات سوزاندن آنها را متوقف کردند.
مردم مسلمان افغانستان پس از اطلاع از اهانت به ساحت مقدس قرآن کریم با راه اندازی تظاهراتی گسترده، خشم و تنفر خود را نسبت به اقدامات ضد مذهبی سربازان آمریکایی و نیروهای ناتو اعلام کردند و خواستار برخورد جدی با عاملان آن شدند. این اعتراضات به افغانستان محدود نبود و آتش اعتراضات مردمی به پاکستان، ایران و عراق رسید.
نکته اینکه سوزاندن قرآن باعث شورش و کشتار تلافی جویانه شد. از جمله دو سرباز آمریکایی به ضرب گلوله یک سرباز افغان کشته شدند و دو مشاور نظامی آمریکا در وزارت کشور نیز پشت میز خود هدف گلوله قرار گرفتند و کشته شدند.
به دنبال جنجالی که به پا شد، مقامات آمریکایی برای آرام کردن فضا به عذرخواهی رو آوردند. «لئون پانتا»، وزیر دفاع آمریکا اولین نفری بود که بابت این موضوع مجبور به عذرخواهی شد. در آن زمان، «پیتر لاوی»، جانشین معاون وزیر دفاع آمریکا در امور امنیتی آسیا و اقیانوس آرام نیز در سخنرانی خود در یکی از بزرگ‌ترین مساجد آمریکا موسوم به «آدامز سنتر»، از مسلمانان واشنگتن به خاطر هتک حرمت نظامیان ایساف در پایگاه نظامی بگرام در افغانستان عذرخواهی و اعلام کرد که ارتش در حال تحقیق و رسیدگی به این رویداد است و تمامی ۱۴۰ هزار نظامی گروه‌های ائتلافی در افغانستان، در حال آموزش دیدن برای داشتن رفتار مناسب با متون مذهبی هستند. علاوه بر این، مقامات آمریکایی وعده داده بودند، سربازان دخیل در سوزاندن قرآن را مجازات خواهند کرد اما بعد از ۷ ماه، مشخص شد این افراد از تعقیب جزایی گریخته‌اند و در عوض «تنبیه اداری» برای آنها در نظر گرفته شده است.
به این ترتیب، با وجود همه جنجالی که به پا شد، تنبیه مختصری برای سربازان آمریکایی در نظر گرفته شد تا مشخص شود مقامات آمریکایی صرفا در مقام حرف از احترام به مقدسات و عقاید مذهبی مسلمانان سخن می‌گویند و در عمل نه ارزش چندانی برای این موضوع قائل هستند و نه به طور جدی عزم ممانعت از تکرار چنین رسوایی‌هایی را دارند.
شاهد این مدعا تکرار اهانت به قرآن در پایگاه سربازان آمریکایی در ترکیه بود که خشم گروه‌های اسلام‌گرا و ملی‌گرای این کشور را به دنبال داشت. اما این بار از عذرخواهی آمریکایی‌ها خبری نبود چراکه قبل از دولت آمریکا، مسلمانان ترکیه باید دولت و نظامیان خود را وادار به موضع‌گیری در مقابل این اهانت می‌کردند.
به همین خاطر بود که «دولت باغچه لی»، رهبر حزب حرکت ملی ترکیه در یک بیانیه کتبی، از دولت آنکارا خواست در این مورد به افکار عمومی ترکیه توضیح دهد.
وی در این بیانیه گفت: «نظامیان آمریکایی در جریان اشغال عراق و افغانستان چنین اقدام‌های شرم‌آوری را انجام داده‌اند، ولی ترکیه نه عراق است نه افغانستان. مردم ترکیه عزم و اراده لازم را دارند تا به آنانی که به ارزش‌های مقدسشان توهین کرده‌اند، پاسخ دهند».
اما نوع واکنش ارتش ترکیه دور از انتظار مردم این کشور بود چراکه ستاد کل ارتش ترکیه با صدور بیانیه‌ای، اتهامات وارد شده به سربازان آمریکایی را رد و اعلام کردند: «افراد ناشناسی، در مسجد را شکسته و خسارات جزئی به آن وارد کردند که این خسارات به سرعت تعمیر و مسجد برای استفاده باز شد».
همین واکنش موجب شد دامنه اعتراضات به اقدام توهین‌آمیز سربازان آمریکایی گسترده شود و همین امر دادستان کل ترکیه را وادار ساخت تحقیق و بررسی‌های خود در مورد این پرونده را آغاز کند و شماری از نظامیان ترکیه و آمریکا و برخی افراد دیگر را برای ادای توضیحات در این زمینه فرا بخواند.
در نهایت به فراست می‌توان دریافت، داستان دنباله‌دار اهانت سربازان آمریکایی به مقدسات مسلمانان کماکان ادامه دارد و این ماجرا عزم جدی‌تر مسلمانان را برای برخورد با این رفتار و ممانعت از تکرار آنها می‌طلبد.

آرماگدون