به گزارش «آرماگدون» ، مجید مجیدی پنجشنبه، ۲۲ اسفند ماه با موضوع اسلام هراسی در مقر سازمان ملل در ژنو سخنرانی کرد که به شرح زیر است:
گاهی فکر می کنم اگر من در یک کشور غربی به دنیا آمده بودم و در کودکی و نو جوانی و جوانی ام هر صبح در صفحات روزنامه ها می خواندم و هر شب روی صفحات تلویزیون می دیدم که چگونه عده ای مسلمان در شرق. بمب گذاری و انفجار کار هرروزه شان است ،ماشین های بمب گذاری شده رادر میان بازارها و مراکز تجمع مردم منفجر می کنند سرهای مخالفان خویش را صد ها صدها می برند و در برابر دوربین ها به نمایش می گذارند و گاه با همین سرها در کوچه ها وخیابان ها فوتبال بازی می کنند سینه های دشمنان را می شکافند وقلب آنان را می خورند،کلیساها و کنیسه ها و حتی گاه مساجد و حسینیه های دیگران را با مردمی که برای عبادت به انجا امده اند به آتش می کشند،آیا در این صورت چه دیدگاهی نسبت به اسلام و مسلمانان پیدا می کردم و چه ترس وهراسی از آنان در دل می پروراندم و آیا امکان داشت با این همه جنایت و خشونت گرایشی به این دین و آیین پیدا کنم اگر چه خود را با افتخار یک مسلمان می دانم و خوشبختانه من در کشوری به دنیا مدم و رشد کردم که از همان سالهای ابتدای زندگی با همه وجودم دریافتم : دینی که پدران ومادرانم برگزیده اند ایینی مملو از مهر ومحبت وعشق است و کینه ورزی وانتقام جایی در ان ندارد و خدایش همواره با صفات مهربان و رحیم شناخته می شود و در کتاب اسمانی اش قران ١١٣باردر ابتدای هر سوره جمله ای تکرار می شود که پیام اور محبت و مهربانی گسترده و همیشگی خداوند است.
من در سرزمینی پا به جهان گذاشتم که مردم مسلمانش با هر گونه خشونت مذهبی بیگانه بودند و قرن ها پیروان ادیان و مذاهب دیگر را به همسایگی و همزیستی مسالمت آمیز خویش پذیرفته بودند زیرا به پیامبری ایمان داشتند که سراسر زندگیش را مهربانی و عشق به دیگران در بر گرفته بود و نه تنها به مسلمانان و پیروان خویش که به همه انسانها با هر نژاد و زبان و حتی به حیوانات و گیاهان و درختان نیز مهر می ورزید.
من پیامبری را شناختم که مهربانی ،شیوه زندگیش و شعار هر صبح و شامش بود .محمدی که با دشمنان کینه توزش هم به مهر و محبت رفتار می کرد وقتی پس از سالها رنج و ازار ،این بار پیروز به شهری که از آن رانده شده بود باز می گشت ،هیچ کس را به جرم پیشین مجازات نکرد نه تنها خانه هیچ دشمنی را به انتقام ویران نساخت بلکه خانه بزرگترین دشمن ومخالف خود را پناهگاه و مأمن همه مخالفان و دگر اندیشان قرارداد.
محمدی که در کتابی که از سوی پروردگارش برای مردم اورده بود مسلمانان را از توهین وناسزا حتی به بت های مشرکان وبت پرستان برحذر می داشت (انعام ١٠٨)پیامبری که از جانب خدا ندا می داد :نکند رفتارهای زشت وستمگرانه دیگران شما را از مرام صلح امیز و مسالمت جوی تان دور کند که شما همواره باید به عدالت وانصاف رفتار کنید (مائده ٨)
این چنین بود که در گذر زمان با ایینی خو گرفتم که نه تنها پیامبرش الگو و اسوه مهربانی و محبت بود که شاگرد ودست پروده وجانشینش علی نیز جز به مهر سخن نگفت و جز به محبت رفتار نکرد و حکومتی را برقرار کرد که هیچ کس بر دیگری جز به تقوا و پاکی وپارسایی برتری نداشت در تاریکی شب ها ناشناس به سراغ بینوایانی می رفت که از زمره مخالفانش بودند و در میان ان ها نان وخرما توزیع می کرد تا گرسنه سر به بالین نگذارند. اگر در جنگی ناخواسته دشمن اب رودخانه را از سپاهیان او دریغ می کرد تا تشنه بمانند او مقابله به مثل نکرد و هنگامی که به رود خانه مسلط شد اب را در اختیار انان قرار داد مرامنامه حکومتش خطاب به استانداران وحاکمان شهرها این بود که انسانها از دو گروه بیرون نیستند یا هم کیشند یا هم نوع ودر هردو صورت باید به انها مهر ورزید.
من با چنین ایینی خو گرفتم و طبیعی است وقتی طالبان در افغانستان جنایت می کرد یا وقتی حادثه دهشت بار ١١سپتامبر به وقوع پیوست می دانستم که ان چه روی می دهد هیچ سازگاری و ارتباطی با دینی که من به ان ایمان دارم ندارد.
امروز از خودم و از شما می پرسم به راستی در پشت همه عملیات جنایتکارانه ای که به نام اسلام صورت می گیرد چه دست هایی پنهان است از شما می پرسم القاعده وطالبان که در پاکستان وافغانستان زاده شد رشد کرد و اینک سایه شومش بر همه جهان افکنده شده است ابتدا توسط کدام قدرت ها افریده شد و مورد حمایت قرار گرفت تا امروز با جنایات ان ها بذر اسلام هراسی در دل همه جهانیان کاشته شود و نهال خشونت این بار به شکلی دیگر یا به صورت نسل کشی در میانمار وافریقای مرکزی و یا با اقدامات نظامی و گسیل سربازان سر بر اورد.
متاسفم که بگویم حکومت هایی طالبان والقاعده را از هر سو حمایت کردند که همواره از هم پیمانان غرب به شمار می روند دولت های عربی انان در دامان خویش پروراندند که اینک به نوعی دیگر خشونت وکینه ورزی را ترویج می کنند.
خوشحالم که بگویم که نه در حادثه ١١سپتامبر نیویورک ونه در بمب گذاری های مترو لندن ونه در هیچ عملیات انتحاری ،هیچ تروریستی با ملیت ایرانی وبا ایینی که در سرزمینم ایران ترویج می شود شرکت نداشت اما متاسفم که به یاد بیاورم غرب تمام فشارها و تضییقاتش را پس از این حوادث متوجه ایران وایرانیانی کرد که همواره چنین عملیاتی را محکوم کرده اند.
من به عنوان یک هنر مند که در سال های اخیربه دلیل اقدام به ساخت فیلمی در باره زندگی پیامبر اسلام بسیار خوانده ام و بسیار تحقیق کرده ام ،شهادت می دهم که چنین اقدامات خشونت باری که میوه ان اسلام هراسی در همه جهان است با روح اسلامی که من از محمد وعلی وحسین (ع) اموخته ام بیگانه است ولذا سعی دارم تا پیام وچهره واقعی دین مهربانی پیامبر اسلام را در قالب فیلم محمد به دنیای نگران و اشفته عرضه کنم .
من معتقدم اگر واقعیت اسلام به مردم جهان عرضه شود همه تشنگان عدالت و مهربانی عاشقانه به سویش خواهند شتافت.
من باور دارم که رفتارهای زشت والوده ای چون قران سوزی در امریکا یا تولید فیلم های جسارتگرنسبت به پیامبر یا مسلمانان ویا حتی اقداماتی نظیر انتشار کاریکاتورهای توهین امیز نقشی جز کمک به خشونت طلبانی که نام اسلام را دزدیده اند ندارد و چه بسا روی دیگر چنان رفتارهایی است .جنایتکارانی که می کشند و تکه تکه می کنند مشتاقانه به انتظار چنین اقداماتی هستند تا جنایات خویش را توجیه کنند واز میان توده های نااگاه برای خودسربازان جدید استخدام کنند.
سخن را با پیام خداوند به رسولش محمد (ص)به پایان می برم که فرمود :ای کسانی که ایمان اورده اید همگی در پرتو ایمان به خداوند ، در صلح واشتی در ایید واز گامهای شیطان پیروی نکنید که او دشمن اشکار شماست(بقره٢٠٨)

آرماگدون