به گزارش «آرماگدون» ، بیش از ۹۵ درصد از جمعیت حدود هشت میلیون نفری تاجیکستان مسلمان بوده و پایبند به فرایض و شعائر اسلامی هستند اما هرازگاهی موجی در تاجیکستان علیه نشانه‌ها و نمادهای اسلامی ایجاد می‌شود. طی ماه‌های اخیر، دولت سکولار تاجیکستان به بهانه‌های عجیب و غریب، نه تنها ریش مردانه، حجاب زنان و حج را ممنوع کرده، بلکه اعلام کرده که به بهانه مبارزه با تروریست از نامگذاری اسامی عربی اسلامی بر روی نوزادان جلوگیری خواهد کرد.

رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در تاجیکستان ضمن بررسی این موضوع از خلال مطبوعات و رسانه‌های دولتی طی گزارشی اختصاصی که در اختیار ایکنا قرار داده است، اعلام کرد: مطرح‌شدن این مسئله در سطوح بالاتر حکومت بازهم بیانگر آن است که حکومت می‌خواهد اعمال مذهبی را - حداقل برای بعضی از اکثریت مسلمان کشور- محدود کند لذا در این راستا برنامه‌ای هدف‌دار ارائه کرده است. از فرمان و عمل‌ مقامات تاجیک این نکته روشن می‌شود که آن‌ها علیه فرایض اسلامی اقدام جدی در پیش‌ گرفته‌اند. خبرهای منتشر شده در رسانه‌ها حاکی است که مقامات برای به اصطلاح حل مشکل اعمال مذهبی تلاش می‌کنند و در جای خود ساکت ننشسته‌اند.

اما به نظر می‌رسد، مشکلات اصلی در تاجیکستان ریش و حجاب نیست. چون هیچ فرد ریش‌دار یا محجبه‌ای در مقام و مسئولیتی واقع نشده است. ارزش دلار یا بازار ارز را هیچ ریش‌دار یا حجاب‌داری تنظیم نمی‌کند. چون این مسئولیت به دوش آن‌هایی است که می‌گویند مشکل اصلی حجاب و ریش است. نگاهی به سرخط اخبار رسانه‌ها در تاجیکستان نشان می‌دهد که مشکلات اصلی در این کشور چیست. اگر بیکاری را یکی از مشکلات اصلی حساب کنیم، در همین حال بی‌ارزشی پول ملی و تورم مواد غذایی به ترتیب اهم مشکلات تاجیک‌ها است.

امّا سؤال مطرح این است که چرا بحث حجاب و ریش این مشکلات را زیر سایه قرار داده است؟ هیچ‌کس به این سؤال پاسخ دقیق و روشنی نمی‌دهد و همه ظاهراً سکوت کرده‌اند. حتی این ماجرا به موضوع تریبون تلویزیون‌های خارجی همچون شبکه ماهواره‌ای «وصال حق» هم رسیده است. برخی جداً به این مسئله اشاره می‌کنند که مشکلات اصلی در تاجیکستان در داشتن حجاب و ریش نیست، بلکه معضل با پایین بودن سطح رشد اقتصادی و فساد گره خورده است.

زیور شاه محمد، روزنامه‌نگار تاجیک در این باره تصریح می‌کند که «مشکل درجه یک در تاجیکستان فساد است»؛ او می‌گوید، تا مبارزه بر ضد فساد در کشور در حد دولت و حکومت اجرا نشود، هیچ نهادی در کشور کامل فعالیت نکرده است.

شادی عطایی، عضو محفل «جهانی اندیشه» تاجیکستان نیز مشکل شماره یک تاجیکستان را به فساد زدگی و نبود دستورالعمل رشد ملی ربط می‌دهد. به باور او، «نبودن دستورالعمل رشد ملی از طرف مدیریت دولتی» که علت فسادزدگی جامعه تاجیکستان شده، مشکل اصلی جامعه این کشور است.

حکمت‌الله سیف‌الله زاده، تحلیلگر تاجیک در این باره به مشکلات اصلی جامعه اشاره کرده و می‌گوید، «مشکل در تاجیکستان یکی پس از دیگری است، ولی هیچ‌کدام راه حل ندارند. معضلات اصلی کشور، زیر سایه ساختمان‌ها و بوستان‌های پایتخت پوشیده می‌شوند، گویا کشور آباد است. البته کسی مخالف آبادانی‌های ظاهری نیست، اما مسئله اصلی مشکلات روزافزون جامعه است که مقامات راه‌حل آن‌ها را نیافته‌ یا توانمندی حل آن را ندارند. امروز مشکل اساسی برای مقامات تاجیک حضور و فعالیت نهضت اسلامی همچون یک حزب سیاسی است؛ لذا تمام امکانات را برای خارج کردن اعضای این حزب و بدنام کردن آن با هر مفهوم و اصطلاحی بسیج کرده‌ است. از نظر من، مشکل اصلی، خودخواهی و خودپسندی مقامات کشور و عدم توانایی آن‌ها برای مذاکره با نیروهای سالم کشور است که جامعه ثبات، آرامش و دورنمای خود را گم کرده‌ است».

اگرچه کارشناسان تأکید می‌کنند مشکل شماره یک حجاب و ریش نیست، اما معرکه گسترده علیه ریش و حجاب این پندار را در ذهن زنده می‌کند که چرا این موضوع این قدر مهم شده است؟ آیا تاجیکستان غیر از این مشکل ندارد؟ ... اما واقعیت در جای دیگری نهفته است. مشکلات جامعه تاجیکستان آن چیزی است که کارشناسان به آن اشاره کرده‌اند. این موضوع ساده را مردم عامه هم درک می‌کنند، اما نمی‌دانیم، چرا کسی دنبال حل این مشکلات نیست؛ مشکلاتی که مردم را به تنگ آورده و از این وضع خفقان‌آور خسته کرده است.

آرماگدون