اهانت شدید روزنامه آمریکایی به مقدسات اسلام
یک روزنامه آمریکایی در عکس‌العمل به اقدام دانشجویان مسلمان که در خیابان‌های نیویورک گل پخش می‌کردند، اسلام را هدف توهین قرار داد.
يکشنبه ۱۱ فروردين ۱۳۹۲ ساعت ۱۸:۴۷
کد مطلب: 1477
به گزارش «آرماگدون» ، یک روزنامه آمریکایی در عکس العمل به اقدام دانشجویان مسلمان که به مناسبت «عید پاک مسیحی» اقدام به پخش گل در خیابان‌های نیویورک کرده بودند با لحنی شدید به دین مقدس اسلام و ساحت نورانی نبی‌اکرم (ص) توهین کرده است.
روزنامه آمریکایی واشنگتن‌تایمز در تیتر خود در واکنش به این اقدام دانشجویان مسلمان نوشته است: «اسلام دین صلح نیست».
این روزنامه در بخش های دیگر این مقاله با طرح اظهاراتی بسیار موهن به ساحت نورانی پیامبر اکرم (ص) و کتاب مقدس قرآن تلاش کرده تصویری خشن از اسلام به نمایش بگذارد.
این اولین بار نیست که دین مقدس اسلام در آمریکا هدف تهاجم و توهین قرار می‌گیرد.
شهریور ماه سال گذشته ساخت فیلمی موهن به ساحت مقدس پیامبر اسلام، تظاهرات میلیون‌ها مسلمان در سرتاسر جهان را به همراه داشت، اما با استقبال مقامات آمریکایی روبرو شد که آن را جلوه‌ای از آزادی بیان در آمریکا دانستند.
به عنوان مثال، «هیلاری کلینتون» وزیر خارجه وقت آمریکا طی مصاحبه‌ای در آن زمان در عکس‌العمل به تظاهرات مسلمانان سراسر جهان گفت: «آمریکا شهروندانشان را از ابراز کردن دیدگاه‌هایشان محروم نمی‌کند.»
این اظهارات وزیر خارجه و سایر مقامات آمریکا در حالی صورت می‌گرفت که ادعای توسل به اصول آزادی بیان برای توجیه توهین به ادیان و مبانی اعتقادی، حتی با مفاد کنوانسیون‌ها و میثاق‌های بین‌المللی حقوق بشر (که البته با مشارکت همه کشورها نوشته نشده است) هم سر سازگاری ندارد.
نگاهی به کنوانسیون‌ها و معاهدات حقوق بشر نشان می‌دهد حق آزادی بیان را نمی‌توان حقی «مطلق» و بی‌حد و مرز دانست و به ویژه نمی‌توان آن را دستاویز هتک حرمت و توهین به دیگران قرار داد.
به عنوان مثال در ماده ۱۹ معاهده بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی آمده است:
بند ۱) ـ حق داشتن عقاید، بدون مزاحمت، برای هر کس محفوظ است.
بند ۲) ـ هر کس از حق آزادی بیان برخوردار است.
بند ۳) ـ اعمال حقوق تصریح شده در بند ۲ این ماده مستلزم رعایت وظائف و مسئولیت‌های خاصی است. لذا اِعمال آن ممکن است تابع محدویت‌های معینی شود که باید در قانون تصریح شده و برای امور ذیل ضرورت داشته باشد:
الف) برای احترام به حقوق یا حیثیت دیگران؛
ب) برای حفظ امنیت ملی یا نظم عمومی یا سلامت عمومی یا اخلاقیات.
بنابراین بند سوم این معاهده حق آزادی بیان را در صورتی که نافی حقوق یا حیثیت دیگران باشد، محدود می کند.
شمار دیگری از اعلامیه‌های حقوق بشر هم به صراحت حق آزادی بیان را حقی مشروط دانسته‌اند و آن را در صورت تعرض به حیثیت افراد یا گروه‌های دیگر محدود کرده‌اند.
از طرف دیگر، در حالی که در غرب توهین به اسلام و مقدسات اسلامی به راحتی پذیرفته شده و با آن به عنوان مصادیق آزادی بیان برخورد می‌شود، برخی مفاهیم دیگر در این کشورها هستند که حتی تحقیقات علمی درباره آنها هم جزو محرّمات قلمداد می‌شود.
«هولوکاست» یکی از همین مفاهیم است که انکار آن در ۱۶ کشور جهان و همچنین در قلمرو رژیم صهیونیستی مصداق «جرم» محسوب شده و مشمول مجازات کیفری است.
روزنامه آمریکایی واشنگتن‌تایمز در تیتر خود در واکنش به این اقدام دانشجویان مسلمان نوشته است: «اسلام دین صلح نیست».
این روزنامه در بخش های دیگر این مقاله با طرح اظهاراتی بسیار موهن به ساحت نورانی پیامبر اکرم (ص) و کتاب مقدس قرآن تلاش کرده تصویری خشن از اسلام به نمایش بگذارد.
این اولین بار نیست که دین مقدس اسلام در آمریکا هدف تهاجم و توهین قرار می‌گیرد.
شهریور ماه سال گذشته ساخت فیلمی موهن به ساحت مقدس پیامبر اسلام، تظاهرات میلیون‌ها مسلمان در سرتاسر جهان را به همراه داشت، اما با استقبال مقامات آمریکایی روبرو شد که آن را جلوه‌ای از آزادی بیان در آمریکا دانستند.
به عنوان مثال، «هیلاری کلینتون» وزیر خارجه وقت آمریکا طی مصاحبه‌ای در آن زمان در عکس‌العمل به تظاهرات مسلمانان سراسر جهان گفت: «آمریکا شهروندانشان را از ابراز کردن دیدگاه‌هایشان محروم نمی‌کند.»
این اظهارات وزیر خارجه و سایر مقامات آمریکا در حالی صورت می‌گرفت که ادعای توسل به اصول آزادی بیان برای توجیه توهین به ادیان و مبانی اعتقادی، حتی با مفاد کنوانسیون‌ها و میثاق‌های بین‌المللی حقوق بشر (که البته با مشارکت همه کشورها نوشته نشده است) هم سر سازگاری ندارد.
نگاهی به کنوانسیون‌ها و معاهدات حقوق بشر نشان می‌دهد حق آزادی بیان را نمی‌توان حقی «مطلق» و بی‌حد و مرز دانست و به ویژه نمی‌توان آن را دستاویز هتک حرمت و توهین به دیگران قرار داد.
به عنوان مثال در ماده ۱۹ معاهده بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی آمده است:
بند ۱) ـ حق داشتن عقاید، بدون مزاحمت، برای هر کس محفوظ است.
بند ۲) ـ هر کس از حق آزادی بیان برخوردار است.
بند ۳) ـ اعمال حقوق تصریح شده در بند ۲ این ماده مستلزم رعایت وظائف و مسئولیت‌های خاصی است. لذا اِعمال آن ممکن است تابع محدویت‌های معینی شود که باید در قانون تصریح شده و برای امور ذیل ضرورت داشته باشد:
الف) برای احترام به حقوق یا حیثیت دیگران؛
ب) برای حفظ امنیت ملی یا نظم عمومی یا سلامت عمومی یا اخلاقیات.
بنابراین بند سوم این معاهده حق آزادی بیان را در صورتی که نافی حقوق یا حیثیت دیگران باشد، محدود می کند.
شمار دیگری از اعلامیه‌های حقوق بشر هم به صراحت حق آزادی بیان را حقی مشروط دانسته‌اند و آن را در صورت تعرض به حیثیت افراد یا گروه‌های دیگر محدود کرده‌اند.
از طرف دیگر، در حالی که در غرب توهین به اسلام و مقدسات اسلامی به راحتی پذیرفته شده و با آن به عنوان مصادیق آزادی بیان برخورد می‌شود، برخی مفاهیم دیگر در این کشورها هستند که حتی تحقیقات علمی درباره آنها هم جزو محرّمات قلمداد می‌شود.
«هولوکاست» یکی از همین مفاهیم است که انکار آن در ۱۶ کشور جهان و همچنین در قلمرو رژیم صهیونیستی مصداق «جرم» محسوب شده و مشمول مجازات کیفری است.
مرجع : فارس