آموزه‌های برجسته قرآنی در روزنامه هافینگتن پست
روزنامه آمریکایی هافینگتن پست با درج مقاله‌ای از یک جوان وبلاگ‌نویس مسلمان، ۶ آموزه برجسته قرآن کریم را که در رسانه‌ها سخنی از آنها به میان نمی‌آید، مطرح کرد.
دوشنبه ۹ آذر ۱۳۹۴ ساعت ۱۴:۰۹
کد مطلب: 3980
به گزارش «آرماگدون» ، به نقل از روزنامه «Huffington Post»، رو وصیم، وبلاگ‌نویس مسلمان آمریکایی که در مورد قرآن مطلب می‌نویسد، در این مقاله می‌گوید:
«اغلب اوقات در اخبار، اسلام تنها با تروریسم و افراط‌گرایی ارتباط داده می‌شود. بیننده آگاه ممکن است با خود فکر کند: چگونه کسی در ذهن خود نمی‌تواند هیچ الهام و آرامشی از این دین دریافت کند؟ اما برای بیش از یک میلیارد نفر، همین دین راهی به سوی آزادی و صلح است.
سفر معنوی من، چه باور کنید چه نکنید، در یک عصر کسل‌کننده که زمان زیادی برای تلف کردن داشتم شروع شد. در آن روز خاص از اتفاق برق ما هم قطع بود و من نتوانستم کاری برای انجام دادن پیدا کنم. شروع به گشتن در موبایلم کردم و یک نرم‌افزار قرآن دیدم که قبلاً آن را دانلود کرده بودم و به دلایلی احساس کردم که بالاخره زمان خواندن کتابی که ادعا می‌کردم به آن معتقدم فرا رسیده است. خواندن را شروع کردم و ظرف چند روز کل آن را به پایان رساندم.
قرآن، آنطور که من دیدم، یک کتاب شگفت‌انگیز بود؛ بسیار متفاوت با آن چیزی که بسیاری از مسلمانان عمل می‌کنند. مهم‌تر از همه اینکه کتابی بود که به سرعت توانستم با آن ارتباط برقرار کنم و پاسخ مشکلاتم را که اغلب به آنها فکر می‌کردم، پیدا کنم. هرچه بیشتر با آن وقت می‌گذراندم، بیشتر بهره می بردم. هرچه در عمق قرآن بیشتر و بیشتر فرو می‌رفتم، بیشتر به خاطر ساختار، انسجام و زبان آن تحت تاثیر قرا می گرفتم.
در تمام این فراز و نشیب‌ها ـ لحظه‌های شادی و سرمستی و تقلاهای فکری (که به هنگام مطالعه قرآن پیدا می‌کردم) ـ منصفانه است که بگویم این سفر مرا به انسان بهتری تبدیل کرد و به زندگی من معنا و هدف داد.
در اینجا ۶ موردی که من بیش از همه در مورد قرآن دوست دارم را آورده‌ام:
۱- قرآن انسان را به تأمل و تفکر ترغیب می‌کند
« إِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِندَ اللّهِ الصُّمُّ الْبُکْمُ الَّذِینَ لاَ یَعْقِلُونَ: قطعا بدترین جنبندگان نزد خدا کران و لالان اند که نمی اندیشند» (انفال: ۲۲)
« وَلاَ تَقْفُ مَا لَیْسَ لَکَ بِهِ عِلْمٌ إِنَّ السَّمْعَ وَالْبَصَرَ وَالْفُؤَادَ کُلُّ أُولئِکَ کَانَ عَنْهُ مَسْؤُولًا: از آنچه نمیدانی پیروی مکن؛ چرا که گوش و چشم و دل همه مسئول هستند!» (اسرا: ۳۶)
عبارت «آیا تفکر نمی‌کنید» بارها و بارها در قرآن آمده و به تدریج مرا بر آن داشت که به جای باور کردن هرچیزی که می‌شنوم یا می‌خوانم، شروع به تجزیه و تحلیل کنم و این به کلی زندگی مرا تغییر داد.
وقتی می‌شنوم که عده‌ای می‌گویند که قرآن یک کتاب قدیمی است که آزادی فکر را سرکوب می‌کند با خود فکر می‌کنم «آیا این‌ها اصلاً قرآن را خوانده‌اند؟»
۲- قرآن پیروی کورکورانه از راه و روش دیگران را نهی می‌کند
« یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ إِنَّ کَثِیرًا مِّنَ الأَحْبَارِ وَالرُّهْبَانِ لَیَأْکُلُونَ أَمْوَالَ النَّاسِ بِالْبَاطِلِ وَیَصُدُّونَ عَن سَبِیلِ اللّهِ وَالَّذِینَ یَکْنِزُونَ الذَّهَبَ وَالْفِضَّةَ وَلاَ یُنفِقُونَهَا فِی سَبِیلِ اللّهِ فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِیمٍ: ای کسانی که ایمان آورده اید بسیاری از علما(ی اهل کتاب) و راهبان، اموال مردم را به باطل میخورند و (آنان را) از راه خدا باز میدارند، و آنها را که طلا و نقره را گنجینه (و ذخیره و پنهان) میسازند و در راه خدا انفاق نمیکنند، به مجازات دردناک بشارت ده.» (توبه: ۳۴)
« وَقَالُوا رَبَّنَا إِنَّا أَطَعْنَا سَادَتَنَا وَکُبَرَاءنَا فَأَضَلُّونَا السَّبِیلَا: و می‌گویند: پروردگارا! ما از رؤسا و بزرگان خود اطاعت کردیم و ما را گمراه ساختند.» (احزاب: ۶۷)
« وَإِن تُطِعْ أَکْثَرَ مَن فِی الأَرْضِ یُضِلُّوکَ عَن سَبِیلِ اللّهِ إِن یَتَّبِعُونَ إِلاَّ الظَّنَّ وَإِنْ هُمْ إِلاَّ یَخْرُصُونَ: و اگر اکثر کسانی را که در روی زمین هستند اطاعت کنی تو را از راه خدا گمراه می‌کنند، آنها تنها از گمان پیروی می‌کنند و از تخمین و حدس» (انعام: ۱۱۶)
بارها و بارها در قرآن به افرادی اشاره شده که در روز قیامت خود را سرزنش می‌کنند که چرا بدون تعقل و تفکر از افراد دیگر و یا پیشینیان خود پیروی کرده‌اند.
۳- قرآن می‌فرماید راه‌های بسیاری به سوی خدا وجود دارد
« إِنَّ الَّذِینَ آمَنُواْ وَالَّذِینَ هَادُواْ وَالنَّصَارَى وَالصَّابِئِینَ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ وَعَمِلَ صَالِحًا فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَلاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ: کسانی که ایمان آوردهاند، و یهود و نصاری و صابئان (پیروان یحیی یا نوح یا ابراهیم) آنها که ایمان بخدا و روز رستاخیز آوردهاند و عمل صالح انجام داده اند پاداششان نزد پروردگارشان مسلم است، و هیچ‌گونه ترس و غمی برای آنها نیست (و هر کدام از پیروان ادیان که در عصر و زمان خود بر طبق وظائف و فرمان الهی عمل کرده اند ماجورند و رستگار.)» (بقره: ۶۲)
« وَالَّذِینَ جَاهَدُوا فِینَا لَنَهْدِیَنَّهُمْ سُبُلَنَا وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِینَ: و آنها که در راه ما (با خلوص نیت) کوشیده‌اند قطعا هدایتشان خواهیم کرد و خدا با نیکوکاران است.»(عنکبوت:۶۹)
فرقه‌گرایی مبتنی بر این عقیده است که تنها یک راه درست برای پرستش و خدمت به خدا وجود دارد؛ اما قرآن می‌فرماید که راه‌های زیادی به سوی خدا وجود دارد و به کلی فرقه‌گرایی را نفی می‌کند.
۴- قرآن حامی آزادی عقیده است
« وَلَوْ شَاء رَبُّکَ لآمَنَ مَن فِی الأَرْضِ کُلُّهُمْ جَمِیعًا أَفَأَنتَ تُکْرِهُ النَّاسَ حَتَّى یَکُونُواْ مُؤْمِنِینَ: و اگر پروردگار میخواست تمام آنها که در روی زمین هستند همگی (از روی اجبار) ایمان میآوردند، آیا تو میخواهی مردم را مجبور سازی که ایمان بیاورند؟» (یونس: ۹۹)
« لاَ إِکْرَاهَ فِی الدِّینِ قَد تَّبَیَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَیِّ فَمَنْ یَکْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَیُؤْمِن بِاللّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَکَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىَ لاَ انفِصَامَ لَهَا وَاللّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ: در قبول دین، اکراهی نیست. راه درست از راه انحرافی، روشن شده است. بنابراین، کسی که به طاغوت کافر شود و به خدا ایمان آورد، به دستگیره محکمی چنگ زده است، که گسستن برای آن نیست. و خداوند، شنوا و داناست.» (بقره: ۲۵۶)
۵- قرآن از مسلمانان می‌خواهد که از نظر اجتماعی فعال باشند
« یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ کُونُواْ قَوَّامِینَ بِالْقِسْطِ شُهَدَاء لِلّهِ وَلَوْ عَلَى أَنفُسِکُمْ أَوِ الْوَالِدَیْنِ وَالأَقْرَبِینَ إِن یَکُنْ غَنِیًّا أَوْ فَقَیرًا فَاللّهُ أَوْلَى بِهِمَا فَلاَ تَتَّبِعُواْ الْهَوَى أَن تَعْدِلُواْ وَإِن تَلْوُواْ أَوْ تُعْرِضُواْ فَإِنَّ اللّهَ کَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرًا: ای کسانی که ایمان آورده‌اید پیوسته قیام به عدالت کنید، برای خدا گواهی دهید اگر چه به زیان خود شما یا پدر و مادر یا نزدیکان شما بوده باشد، چه اینکه اگر آنها غنی یا فقیر باشند خداوند سزاوارتر است که از آنها حمایت کند، بنابراین از هوی و هوس پیروی نکنید که از حق منحرف خواهید شد، و اگر حق را تحریف کنید و یا از اظهار آن اعراض نمائید خداوند به آنچه انجام میدهید آگاه است.» (نساء: ۱۳۵)
قرآن بر عدالت اجتماعی و مبارزه با ظلم تأکید دارد. اسلام دینی نیست که فقط به شما اعتقادات بدهد و برای داشتن آن بهشت را وعده دهد. بلکه قرآن از شما می‌خواهد که از منابع خود برای کمک به انسان‌های آسیب‌پذیر استفاده کنید و سفیران صلح و عدالت باشید.
تمرکز مکرر بر عدالت اجتماعی و اقتصادی، مرا بر آن داشت که به توانایی‌های خود برای ایجاد تغییر، هرچقدر کوچک، ایمان بیاورم و مرا بر آن داشت که بیش از پیش در فعالیت‌های اجتماعی و کمک به نیازمندان سهیم شوم.
۶- قرآن ایمان را هدف نهایی نمی‌داند
«أَحَسِبَ النَّاسُ أَن یُتْرَکُوا أَن یَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا یُفْتَنُونَ: آیا مردم گمان کردند به حال خود رها میشوند و آزمایش نخواهند شد؟!»(عنکبوت:۲)
قرآن به صراحت می‌فرماید که ایمان زبانی هدف نیست و اگر نتوان ایمان را به عمل معنادار تبدیل کرد، شکست خورده است. توجه اصلی قرآن بر چگونه تبدیل کردن ایمان به عمل است و این به ما می‌آموزد که صرف اعتقاد داشتن به ارزش‌هایی مانند صداقت، عدالت، وفاداری و ... هدف نیست، عمل کردن و به ظهور رساندن این ارزش‌ها مهم است.»
