سکوت جهان اسلام در قبال «بوکوحرام» علامت رضا نیست
کشورهای غربی بهویژه فرانسه و انگلستان برای کمک به نجات بیش از دویست دختر ربوده‌شده توسط گروه بوکوحرام، کارشناسانی به نیجریه اعزام کرده‌اند ولی رسانههای جهان اسلام در سکوتی معنادار فرو رفته‌اند و هیچ واکنش قابل قبولی نسبت به این حادثه نشان نمی‌دهند.
يکشنبه ۲۱ ارديبهشت ۱۳۹۳ ساعت ۱۲:۵۵
کد مطلب: 2668
به گزارش «آرماگدون» ، طی یک هفته اخیر با جست‌وجوی کلمه اسلام در موتورهای جست‌وجوگر فقط با یک عبارت روبرو می‌شویم: بوکوحرام؛ گروهی تروریستی وابسته به القاعده که با ربودن بیش از دویست دانش‌آموز دختر، تهدید کرده است که آنان را به نام «الله» خواهد فروخت. این نخستین‌بار نیست که یک گروه افراطی مدعی دفاع از اسلام دست به اقدامی می‌زند که مغایرت کامل با آموزه‌های قرآن دارد ولی این‌بار رسانههای کشورهای اسلامی در چنان سکوتی فرو رفته‌اند که گویی اتفافی رخ نداده است.
مرکز اسلامی الازهر نخستین نهاد عالی اسلامی است که نسبت به این اقدام غیرانسانی واکنش نشان داد و از «ابوبکر شیخو»، رئیس گروه بوکوحرام، خواست تا دختران ربوده شده را هرچه سریع‌تر آزاد کند ولی بیانیه سه سطری «شیخ احمد الطیب» به قدری محافظه‌کارانه و کوتاه بود که هر ذهن کنجکاوی را به فکر وا می‌داشت. گویی کشورهای اسلامی بهویژه همسایگان نیجریه در آفریقا برای مصون ماندن از حملات بوکوحرام، سکوت را به اظهارنظر، ترجیح می‌دهند.
واکنش دیرهنگام سازمان همکاری اسلامی
البته سازمان همکاری اسلامی به عنوان نماینده ۵۷ کشور اسلامی، که به طور قطع باید در این زمینه وارد عمل می‌شد، جلسه تشکیل می‌داد و بیانیه صادر می‌کرد، بعد از یک هفته، به ربوده شدن این دختران دبیرستانی واکنش نشان داد. کمیسیون مستقل دائمی حقوق بشر سازمان همکاری اسلامی با انتشار بیانیه‌ای، اقدام گروه بوکوحرام را محکوم کرد و آزادی دختران را خواستار شد. ولی نکته مهم این است که دبیرکل سازمان همکاری اسلامی که طی هفته اخیر مشغول دیدار با مقامات بحرینی و سخن گفتن از حقوق بشر در این کشور(!) بود، چرا خود را موظف به تشکیل نشستی فوق‌العاده برای آزادی این دختران نمی‌داند؟!
کشورهای اسلامی بهویژه کشورهای همسایه نیجریه در قبال این اقدام یا به صورت کامل سکوت اختیار کرده‌اند یا این که فقط صدور بیانیه‌ای کوتاه و درخواست آزادی دختران ربوده‌شده را کافی دانسته‌اند. این در حالی است که رسانههای غربی با کوبیدن بر طبل تبلیغات، خبر از ورود کارشناسان فرانسوی و انگلیسی به نیجریه می‌دهند تا راهی برای آزادی دختران پیدا کنند.
به طور قطع این سوال در ذهن هر فردی در این جهان پیش می‌آید که چرا کشورهای اسلامی در قبال این اقدام تروریستی هیچ واکنش جدی نشان نمی‌دهند و از قدرت اطلاعاتی خود برای شناسایی مکان نگهداری دختران و نجات آنان بهره نمی‌گیرند؟ شاید ساده‌ترین پاسخ این باشد که مقامات کشورهای اسلامی از کشیده شدن دامنه این رویدادها به کشورهایشان هراس دارند و نمی‌خواهند با وارد شدن در این مسئله راه را برای نفوذ گروه‌هایی چون بوکوحرام در خاکشان هموار کنند.
استفاده رسانه‌ای غرب از سکوت کشورهای اسلامی
ولی مشکل اینجاست که رسانههای غربی در کنار تعریف و تمجید از کارشناسان و تلاش دولت‌هایشان برای نجات دختران ربوده‌شده، از بی‌تفاوتی و بی‌اعتنایی کشورهای اسلامی نسبت به افزایش افراط و انچه «تروریسم اسلامی» می‌خوانند، سخن می‌گویند و ادعا می‌کنند که کشورهای عربی و اسلامی به عنوان «حامیان تروریسم» نه‌تنها مخالف این اقدام نیستند بلکه به صورت پنهانی، از بوکوحرام حمایت مالی نیز می‌کنند.
هم‌اندیشی و یافتن راهکارهای مشترک
بنابراین اگرچه سکوت مسلمانان در قبال این اقدام شاید به خاطر این باشد که جان دختران ربوده‌شده به خطر نیفتد و آنان از روش‌های دیپلماتیک و مسالمت‌آمیز آزاد شوند و به آغوش خانواده‌‌هایشان بازگردند ولی حداقل می‌توانند همانند آنچه برای توهین به مقدسات اسلامی در کشورهای غربی صورت می‌گیرد، برای این اقدام که چهره اسلام را مخدوش می‌کند، راهپیمایی کرده و نفرت خود از اقدامات گروه‌هایی چون بوکوحرام را اعلام کنند.
مسلمانان باید بدانند که ضربه‌‌هایی که اقدامات گروه‌های مدعی اسلام به این دین الهی می‌زنند خیلی بیشتر از اسلام‌هراسی موجود در غرب و یا توهین افرادی چون «گیرت وایلدرز» است؛ تا زمانی که مسلمانان نتوانند دشمنان داخل مرزهای امت اسلامی را نابود کنند چگونه می‌توانند به خارج از مرزها برسند، تبلیغ کنند، به ترویج اسلام بپردازند و جهان را به سمت دین صلح و آرامش فرا بخوانند؟
بنابراین ضرب‌المثل «سکوت علامت رضاست» اگرچه درباره سکوت جهان اسلام در قبال اقدامات تروریستی مدعیان اسلام، مصداق ندارد و دلایل دیگری در پشت سر آن نهفته است ولی این سکوت در صورت تداوم، در نهایت به ضربه‌ای محکم بر پیکره جامعه اسلامی تبدیل می‌شود و دشمنان اسلام با استفاده رسانه‌ای از این سکوت، مسلمانان را به حمایت از تروریسم و اقدامات گروه‌های تروریستی متهم خواهند کرد.
در همین راستا، کشورهای اسلامی باید با برگزاری نشستی فوق‌العاده و با در نظر گرفتن مهم‌ترین عنصر در مسئله ربوده شدن دختران یعنی حفظ جان آنان و نجات از دست ربایندگان، سعی کنند تا لااقل برای رهایی از تروریسم، راهکارهایی مشترک بیابند و از ادامه اقداماتی که چهره اسلام را خدشه‌دار می‌کند، جلوگیری کنند.
