شیعه‌ستیزی در مالزی به دور از منطق و اخلاق!
اگرچه در نگاه اول مالزی کشوری اهل تسامح و تساهل دینی و مذهبی به نظر می‌رسد، اما واقعیت آن است که در این کشور جنوب شرق آسیا، حداقل درباره اقلیت شیعه، این مسئله واقعیت ندارد.
شنبه ۳ خرداد ۱۳۹۳ ساعت ۱۶:۰۰
کد مطلب: 2695
به گزارش «آرماگدون» ، در سال‌های اخیر اخبار و گزارش‌های فراوانی درباره شیعه‌ستیزی در مالزی منتشر شده است. البته مخالفت با تشیع موضوع تازه‌ای نیست چرا که در زمان نخست‌وزیری ماهاتیر محمد که رهبر تحول و توسعه مالزی لقب گرفته، این مذهب ممنوع اعلام شده و سخت‌گیری‌های شدیدی علیه پیروان آن اعمال می‌شد.
در آن زمان چند تن از علمای برجسته مالزی تحت تاثیر القائات وهابی‌ها مذهب شیعه را یک فرقه انحرافی معرفی و آن‌را ممنوع کردند. اما در چند سال گذشته تلاش‌های متمرکز و هدفمند علیه شیعیان در این کشور بسیار پررنگ‌تر شده است.
بی‌تردید گروه‌های سلفی و کشورهایی مثل عربستان که به طور گسترده نفوذ خود را در منطقه شرق آسیا افزایش داده‌اند، در این فرایند شیعه‌ستیزی نقش اساسی داشته‌اند.
سلفی‌ها برای ترساندن مردم از رشد تشیع، شیعیان را دارای تمایلات و تفکرات افراط‌گرایانه معرفی می‌کنند و تشیع را خطری بزرگ برای مالزی ترسیم می‌کنند.
این فرایند تا حدی گسترش یافته که شیعیان فقط به دلیل برگزاری مراسم مذهبی خود توسط پلیس بازداشت شده و مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند.
در یک نمونه از این موارد، ۱۱۴ شیعه، از جمله محمد کمال ظهیری عبدالعزیر، رهبر انجمن شیعیان مالزی، به دلیل برگزاری مراسم جشن میلاد حضرت زینب در یکی از شهرهای این کشور بازداشت شدند.
پیش از آن، دانشگاه Universiti Sains Malaysia مالزی که از آن- به عنوان یک نهاد علمی- انتظار برخورد علمی و پژوهشی با مسائل می‌رود، سمیناری علیه مذهب شیعه برگزار کرد که حتی عنوان آن توهین‌آمیز و بر خلاف همه موازین آکادمیک و اخلاقی بود.
در این سمینار که پاییز سال گذشته با عنوان «مواجهه با ویروس تشیع» برگزار شد، برخی از مقامات دولتی مالزی نیز حضور داشتند.
این اقدامات در حالی انجام می‌شود که شیعیان نه‌تنها هیچ تهدیدی برای جامعه مالزی محسوب نمی‌شوند بلکه برعکس نقش پررنگی در پیشرفت و توسعه این کشور داشته‌اند.
این موج شیعه‌ستیزی راه خود را به سایر کشورهای منطقه نیز گشوده و به کشورهایی مثل اندونزی که غالباً تسامح مذهبی در آن وجود داشته نیز کشیده شده، به طوری با کمک و هدایت جریان‌های وهابی، ائتلاف‌های ضدشیعی در این منطقه شکل گرفته است.
آنچه بیشتر مایه تاسف است، همراهی دولت‌ها با جریان‌های شیعه‌ستیز است که سازمان‌ها و نهادهای بین‌المللی باید به جد در برابر آن موضع‌گیری کنند.
اما مهم‌ترین نقش در این زمینه، بر عهده رسانه‌هاست که باید با افزایش آگاهی مردم کشورهای جنوب شرق آسیا در مورد تشیع، با دروغ‌ها و تهمت‌های وهابیون علیه این مذهب اسلامی مقابله کرده و با ترویج تسامح و تساهل مذهبی، راه را برای تقویت وحدت اسلامی در این منطقه هموار کنند.
