مسلمانان بریتانیا، زیر ذره بین امنیتی
این روزها رسانه های بریتانیا مملو از مطالب خوفناکی درباره جهادیون بریتانیایی حاضر در سوریه و احتمال اقدامات تروریستی آنها در بازگشت به خانه است. گفته می شود صدها بریتانیایی درگیر جنگ سوریه شده اند و دولت هشدار داده است که این افراد در بازگشت به کشور، با احتمال بازداشت روبرو خواهند بود.
پنجشنبه ۲۹ اسفند ۱۳۹۲ ساعت ۱۱:۲۲
کد مطلب: 2518
به گزارش «آرماگدون» ، گمان می رود انفجار انتحاری یک کامیون حاوی مواد منفجره در ماه فوریه مقابل یکی از زندانهای شهر حلب، به دست یک راننده کامیون بریتانیایی انجام شده است. رسانه های بریتانیایی همچنین حاوی گزارش های شوک آوری درباره جنایات مسلمانان بریتانیایی در سوریه و تلاش آنها برای جذب پیکارجویان بیشتر است.
به موازات این گزارش های رسانه ای، موجی از بازداشتها نیز آغاز شده است؛ از جمله بازداشت معظم بیگ، زندانی سابق گوانتانامو به ظن مشارکت در درگیری های تروریستی حین مسافرتش به سوریه در سال ۲۰۱۲. بیگ گفته که در سوریه تنها درگیر کارهای خیریه بوده است. قرار است دادگاه رسیدگی به اتهامات تروریستی وی، در اوایل ماه اکتبر برگزار شود.
جنگ کابوس وار سوریه، اغلب به مثابه یک آهنربای بزرگ برای جذب اسلامگرایان رادیکال از سراسر دنیا توصیف شده است. برآورد شده که حدود ۲۰۰۰ پیکارجوی خارجی در سوریه حضور دارند.
اکنون یک نگرانی عمده دولت و سرویس های امنیتی بریتانیا این است که این پیکارجویان در حالی از سوریه باز می گردند که از قابلیت ها و توانمندی های ارتقا یافته جهت اجرای حملات در داخل کشورهای خود برخوردار شده اند.
یک عامل کلیدی که می تواند تلاشهای دولت بریتانیا برای خنثی ساختن تهدیدات بالقوه را مخدوش کند، ماهیت متناقض رویکرد بریتانیا نسبت به بحران سوریه است. دولت بریتانیا، همان دولتی است که آشکارا از سقوط رژیم بشار اسد حمایت کرده، برای تحقق این هدف از شورشیان مسلح سوریه پشتیبانی به عمل آورده و البته در رای گیری پارلمان در خصوص مداخله نظامی در سوریه ناکام مانده است. دولت بریتانیا همچنین به خوبی آگاه است که متحدانش در حاشیه جنوبی خلیج فارس، از گروههای وابسته به القاعده در سوریه حمایت مالی و تسلیحاتی می کنند.
آیا این سیاست و رویکرد بریتانیا، چه پیامی را به حامیان ایده ی اعزام پیکارجویان بیشتر به سوریه خواهد فرستاد؟
تناقض اصلی اینجاست که از منظر بریتانیا، پیکارجویان حاضر در یک جنگ مورد حمایت لندن، در بازگشت به خانه برای خود بریتانیا ایجاد خطر می کنند. چندین تحلیلگر سیاسی به این موضوع اشاره کرده اند که اتباع بریتانیایی در جریان انقلاب سال ۲۰۱۱ مردم لیبی علیه رژیم قذافی نیز به لیبی رفتند تا بجنگند. چگونه است که آن موقع مداخله این افراد در مناقشه لیبی، خطر و تهدید محسوب نمی شد؟
به عقیده تحلیگران، مقامات امنیتی و کارشناسان مقابله با تروریسم، بین حضور افراد در منازعات مسلحانه خارج از کشور، و قصد آنها برای حمله به بریتانیا، ارتباط نادرست و اشتباهی را متصور شده اند.
آرون کندنانی، نویسنده کتاب "مسلمانان دارند می آیند! اسلام هراسی، بنیادگرایی و جنگ داخلی علیه تروریسم" می گوید: "بین کارشناسان و تحلیلگران سیاسی این تمایل وجود دارد که به نقش ایدئولوژی مذهبی افراط گرایانه در مناقشه سوریه، بیشتر از عوامل سیاسی خاص این مناقشه بها بدهند."
کندنانی که در کتاب خود استراتژی های ضد رادیکالیسم در غرب را به باد انتقاد می گیرد، توضیح می دهد آنچه پیکارجویان خارجی را به سوریه می کشاند، کشتار، شکنجه و خشونتی است که در سوریه جریان دارد.
دولت بریتانیا در عین حال، نسبت به فعالیت های خیریه مسلمانان در سوریه هشدار داده است. بعضی از گزارش های رسانه ای حاکیست پیکارجویان بریتانیایی در پوشش این کاروان های امدادرسانی، خود را به خاک سوریه می رسانند.
به گفته فعالان اقلیت های مذهبی بریتانیا، مساجد این کشور بروشورهایی را دریافت کرده اند که در آنها نسبت به احتمال بازداشت و بازجویی افراد به اتهام مشارکت در فعالیت های خیریه در سوریه هشدار داده شده است.
سلیم بورات، از فعالان حقوق اقلیت ها در بولتون، می گوید مسلمانانی که با فروش کیک و شیرینی برای کمک به مردم سوریه پول جمع کرده اند، اکنون مالامال از خشم و ترس اند، زیرا دولت هر کاری را که آنها انجام می دهند، به نحوی با تروریسم ارتباط می دهد.
نافذ احمد، که مقالات زیادی درباره جنگ علیه تروریسم نوشته، می گوید این رویکرد دولت بریتانیا که همه چیز را "جنایی" می بیند، ممکن است چیزی شبیه به یک پولتیک باشد تا به مردم خود نشان دهد کاری انجام داده است.
او نیز معتقد است که چنین تمهیدات و رویکردی، کاملا غیرسازنده است. سال گذشته، احمد گزارش داد حتی مقامات اطلاعاتی بریتانیا تصدیق کرده اند که استراتژی ضد تروریستی این کشور، معیوب و ناکارآمد است.
مشکل اینجاست که چنین استراتژی هایی، نگاهی محدود و دو قطبی به مسلمانان و ریشه یابی افراط گرایی های خشونت بار دارد: در این استراتژی، شما یا یک مسلمان خشونت پرهیز هستید، و یا منتقد سیاست خارجی بریتانیا.
فعالان حقوق اقلیت های مذهبی در بریتانیا مدتهاست که هشدار می دهند این پیش فرض دولت بریتانیا در قبال مسلمانان، باعث می شود فضای شنیده شدن و انعکاس شکایات و گلایه های برحق و موجه مسلمانان از بین برود و در نتیجه زمینه بیگانگی و بیزاری بیشتر آنها نسبت به بریتانیا مساعد شود. این موضوع، به طور بالقوه می تواند فرصت های مناسبی را در اختیار گروههای افراطی و خشن قرار دهد تا از میان این عده از مسلمانان، عضو گیری کنند.
البته منظور این نوشتار، این نیست که ترس و نگرانی از خطر افراط گرایی بریتانیایی های را که در جنگ سوریه حضور داشته اند، باید نادیده گرفت. به هر حال، این افراد از نزدیک شاهد زشتی های جنگ سوریه بوده اند و احتمالا به لحاظ احساسی، قباحت جنگ نزد بسیاری از آنها فرو ریخته است. همچنین آنها در معرض ایدئولوژی های گروههای افراطی و خشن حاضر در سوریه قرار داشته اند. نگرانی از این مسائل، قابل انکار و اغماض نیست.
اما اگر همانطور که جیمز بروکنشایر وزیر امنیت و مهاجرت بریتانیا گفته، فکر می کنیم این مساله تا آینده ای نامعلوم گریبان ما را خواهد گرفت، بهتر است راهی برای تغییر و اصلاح دیدگاه خود پیدا کنیم.
