یک جاسوسی سرگرم‌کننده
سازندگان پوکمون به دنبال چه هستند؟
بازی پوکمون گو که در چند هفته اخیر به تیتر یک اخبار این حوزه مبدل شده است، در کشورهایی چون چین و روسیه بهدلیل مسائل امنیتی ممنوع شده است.
شنبه ۱۶ مرداد ۱۳۹۵ ساعت ۱۰:۲۰
کد مطلب: 4809
ازی پوکمون گو که در چند هفته اخیر به تیتر یک اخبار این حوزه مبدل شده است، در کشورهایی چون چین و روسیه بهدلیل مسائل امنیتی ممنوع شده است.
ظاهر شدن پوکمونها در مناطق حساس نظامی امنیتی بهویژه در نزدیکی پایگاههای نظامی و سایتهای موشکی باعث بهوجود آمدن مشکلاتی برای کاربران این بازیها در این کشورها شده است.
بازداشت چند نوجوان در نزدیکی یکی از سایتهای موشکی چین که بهدنبال پوکمونها بودند، یکی از اتفاقات رخ داده در این چند هفته اخیر است. این هشدار امنیتی تقریبا در همه کشورها به کاربران داده می‌شود که این بازی میتواند مشکلات زیادی برای مردم و دولتها بهوجود بیاورد. تا جایی که حتی رژیم اشغالگر قدس هم این بازی را در اماکن نظامی و امنیتی خود ممنوع کرده و برای متخلفان برخوردهای شدیدی را در نظر گرفته است.
از ابتدا تاکنون
در دنیای امروز بازیهای رایانه‌ای در کنار ابزاری برای سرگرمی و تفریح، به صنعتی پردرآمد مبدل شده است و همین امر باعث شده کوچکترین حرکتی در این حوزه، تاثیرات فراوانی بر جهان اطراف خود بگذارد. بازیهای رایانه‌ای که اولین دوره ورودشان به بازار به سالهای ۱۹۴۵ تا ۱۹۴۷ برمی‌گردد با فراز و فرودهای بسیاری روبهرو بوده و هر بار با انقلابی در این صنعت، تحولی جدیدی رخ داده است که همان دوره اول، شرکتهایی همچون آتاری (Atari) و نینتندو (Nintendo) در این عرصه پیشتاز بودهاند.
با فراگیر شدن رایانههای شخصی و تحول نمایش گرافیکی در این رایانهها، یکی از گامهای موثر در تحول صنعت بازیهای رایانه‌ای برداشته شد که در گام بعدی پس از ارائه سیستم عامل ویندوز به بازار این تحول تکمیلتر شد.
به نوعی می‌توان گفت تحول اساسی این صنعت پس از ورود سیتم عاملهای با رابط گرافیکی رخ داد و در کنار آن نیز کنسولهای بازی نیز پا به پای رایانههای شخصی به‌روز شدند.
با این تحول اساسی در صنعت بازیهای رایانه‌ای، فرصتی پدید آمد تا بازیهای جدید با محوریت داستان و سناریو تولید شود. این دو اتفاق در کنار یکدیگر باعث شدند تا میزان علاقهمندی مردم جامعه و در نتیجه افزایش مخاطبان این صنعت روند چشمگیری داشته باشد و همین امر باعث شد تا فعالان اقتصادی و شرکتهای بزرگ و کوچک برای بهرهمندی از منفعت بازار این صنعت، به سرمایهگذاری در این حوزه روی بیاورند و اغلب هم با سودهای کلان آینده تجاری خود را تضمین و تامین کنند.
ولی در خیلی از پروژههای تولید شده در چند دهه گذشته، حتی اصل سرمایه هم برگشت نداشته است و این خود علامت سوال بزرگی است که چرا همچنان برای اینگونه پروژهها سرمایهگذاری می‌شود؟
ابزار فرهنگی یا صنعتی!
بهطور کلی با مرور سیاستهای کلان حاکم بر دنیای امروزی علی‌الخصوص اروپا و آمریکا کاملا مشخص است که هر گونه سرمایهگذاری در هر حوزهای با هدف سودآوری (چه مادی و چه غیر مادی) صورت میپذیرد و این ساده‌انگاری است که فکر کنیم این همه سرمایهگذاری در حوزه بازیهای رایانه‌ای فقط با هدف سرگرمی و تفریح صورت گرفته است.
بازیهای رایانه‌ای از ابتدای ظهور خود به دلایل گوناگون اعم از تعاملی بودن با کاربر یا استفاده از عناصری چون داستان، گرافیک، شخصیتپردازی و قهرمانپروری، هیجان و اکشن و... به یکی از ابزارهای جذاب برای سرگرمی و تفریح و از همه مهمتر فرهنگسازی و ترویج سبک زندگی، مبتنی بر فناوریهای نوین مبدل شده است.
اما در این میان یکی از جنبههای اصلی و تاثیرگذار بازیهای رایانه‌ای همیشه به عمد یا سهو مغفول واقع شده و آن هم رویکرد فرهنگی بازیهای رایانه است. عمده بازیهای رایانه‌ای در پوشش سرگرمی و تفریح هدفی یا اهدافی را دنبال میکنند. از ترویج سبک زندگی گرفته تا تبلیغ و القا تفکرات و نظرات و عقاید یا توجیه سیاستهای درست و غلط دولتها و حکومتها و... .
دلیل اصلی حمایت از بازیسازی در ایران، تفاوت فرهنگی بین کشور ما و کشورهای تولیدکننده بازیهای رایانه‌ای است که همین تفاوت بعضا ناخواسته و در برخی موارد بهصورت برنامهریزی شده برای ما ایجاد مشکل می‌کند.
اگر واقعا این نگاه مورد تایید مسئولان مرتبط و بازی‌سازان و فعالان این حوزه نیست، واقعا چه لزومی دارد در عرصهای ورود داشته باشیم که نه از نظر فنی و نه از نظر محتوایی و نه از نظر اقتصادی توان رقابت با نمونههای خارجی را نداریم. سوالی که تاکنون از سوی مخالفان بیپاسخ مانده است.
بهنظر میرسد پیش از آنکه در عرصه تولید بازیهای رایانه‌ای ورود بشود، بهتر بود سیاست کلان و نگاه ملی حاکم بر این حوزه با توجه به این ملاحظات تدوین میشد.
تحولی جدید به نام پوکمون گو
اتفاقی که در فضای حقیقی واقعا روی داد و حضور چند هزار نفری کاربران در خیابانها برای شکار پوکمونها، همگان را متعجب کرد و از طرف دیگر تب نصب و اجرای بازی را در دیگر مردم جامعه بالا برد.
این همه ماجرا نیست
روی دیگر سکه را هم باید دید. در ابتدای نصب بازی، از ما برای دسترسیهای غیرمعمول در بازیها، اجازه گرفته می‌شود، از اجازه تصویربرداری با گوشی دوربین و ارسال آن به سرور بازی گرفته تا استفاده از جیپیاس و دسترسی به حافظه و دفترچه تلفن و... .
این بازی از اطلاعات منطقه جغرافیایی که در آن قرار دارید و قابلیتهای دوربین تلفن همراه شما استفاده می‌کند تا موجوداتی را که «پوکمون» نامیده میشوند، روی صفحه نمایش گوشی تلفن همراهتان نمایش دهد. به این ترتیب مکان جغرافیایی که در آن هستید، تبدیل به مکان بازی می‌شود. هدف در این بازی این است که تا جایی که امکان دارد پوکمونهای بیشتری را جمع کنید و سپس قدرتشان را افزایش دهید. برای پیدا کردن و شکار پوکمونهای پنهان شده، باید دوربین گوشی تلفن را فعال کنید، در دنیای واقعی بگردید و همانطور که راه میروید، برای پوکمونها گوی یا پوکبال (poke ball) بفرستید. به همین دلیل با ارسال تصاویر منطقه جغرافیایی هر فرد به نرمافزار بازی، بهنظر میرسد طراحان این بازی به ظاهر جذاب ولی پیچیده و خطرناک، میتوانند اطلاعاتی بعضا حساس بدون هزینههای گزاف از محیط کشورهای گوناگون بهدست بیاورند.
